Blog | de Moto Guzzi Stelvio - Eindoordeel

 de Moto Guzzi Stelvio 

Eindoordeel

Introductie

Als kleine jongen zag ik voor het eerst een Moto Guzzi motor en was ik destijds zwaar onder de indruk van die grote schuin geplaatste cilinders. Die gaven mij toen de indruk dat die motoren over grote krachten moesten beschikken en dat ze niet stuk konden gaan. Daarnaast waren die Italiaanse motoren voorzien van mooie felle kleuren, in tegenstelling tot de gangbare kleuren van de BMW-motoren (zwart en chroom). Want meer smaken waren er toen niet.

Die indruk (beelden) uit m’n jeugd ben ik nooit kwijtgeraakt en nadat ik in 2009 m’n motorrijbewijs heb behaald, wilde ik dan ook een Moto Guzzi kopen. Groot was mijn teleurstelling toen mijn vrouw dat helemaal niet zag zitten en er een 600CC viercilinder uit Japan werd aangekocht.

Toen Moto Guzzi in het laatste kwartaal van 2023 met de nieuwe Moto Guzzi Stelvio op de markt kwam, wilde ik dan ook héél graag een testrit op die motor maken. Hoe die testrit tot stand is gekomen hebben jullie al kunnen lezen in het bericht van 23 augustus 2024.

Hieronder kunnen jullie het hele testverslag van deze mooie motor lezen.

De Moto Guzzi Stelvio

De Moto Guzzi Stelvio is eigenlijk voortgekomen uit de Moto Guzzi V100 Mandello (een sport/ tourmotor). De Stelvio is een reis/ tourmotor met een cilinderinhoud van 1042CC. Het is de eerste Moto Guzzi V-twin motor met waterkoeling. De motor levert 115 PK en heeft een torque van 105 NM waarbij de krachtoverbrenging geschiedt door middel van cardanaandrijving. De motor heeft een drooggewicht van 222kg en met volle tank weegt die 246 kg. Voor de volledige specificaties kun je het best de website van Moto Guzzi raadplegen.

Testwijze

Omdat ik de Stelvio meerdere dagen ter beschikking had was het mogelijk om deze motor grondiger en uitgebreider te testen. Wie mijn Blog vaker leest weet dat ik (minimaal) een vast testrondje rijd waarin veel verschillende elementen zitten. Nu heb ik niet alleen het testrondje kunnen rijden, maar heb ik ongeveer 800 km met de motor gereden. 
Hierbij heb ik zo’n 50% snelwegen/ hoofdwegen gereden, 35% normale/ landwegen en 15% slechtere wegen. Ik heb geen offroad gereden omdat dit niet was toegestaan. 
Om een volledig beeld te krijgen van de ritten die ik gemaakt heb, kun je het bericht van 26 augustus 2024 op m’n Blog lezen.

 

Ergonomie & Comfort

Wat mij direct opviel was de buitengewoon prettige zitpositie op deze motor. De zadelhoogte is 83 cm en je zit meer in de motor dan bij bijv. een KTM. Hierbij loopt het zadel smal toe en sluit prachtig aan op het smalle deel van de tank. Hierdoor kunnen de knieën erg mooi op de motor aansluiten en zullen ook de wat langere rijders hier geen hinder bij ondervinden. Daarnaast kun je ook als kleinere rijder (ik ben 1.76 cm) heel goed met je voetjes aan de grond.

De zitpositie is mooi recht, maar actief. Het stuur is mooi breed, goed vormgegeven en heel fijn gepositioneerd. De bedieningsknoppen zijn goed geplaatst en werken heel prettig. De hoek van de knieën is niet te scherp en je kunt het dan ook heel lang volhouden op deze motor.

De voetsteunen zijn goed geplaatst en doen hun werk, maar zou ik die toch vervangen door meer allroad-georiënteerde exemplaren. Die bieden meer steun en grip vooral als je toerlaarzen of adventureboots draagt.

Het kleuren TFT dashboard is (vergeleken met andere motoren) wat klein, maar vernuftig goed ingedeeld en goed afleesbaar. Door de goede intuïtieve software/ layout en de goed geplaatste bedieningsknoppen kun je de informatie snel indelen en aflezen. Hier heeft Moto Guzzi zeker goed over nagedacht en maken ze een punt!

Het standaard windscherm kan heel eenvoudig - door een elektromotor – met een druk op de knop versteld worden. Ook die knopbediening hebben ze heel handig toegankelijk gemaakt. De windbescherming heb ik als voldoende - ruim voldoende ervaren. Je voelt en hoort goed dat Moto Guzzi hier een balans heeft gezocht tussen windbescherming en het vermijden van turbulenties. Ik heb bij geen enkele snelheid enige turbulentie ervaren en bij 130 km p/u was het aangenaam ‘stil’ achter het scherm. Dit onderwerp is echter heel subjectief!

Natuurlijk willen jullie weten hoe het met de trillingen zit die deze motor produceert. Nou daar kan ik heel kort over zijn.
Ja, het is een V-twin motorblok met een Italiaans karakter dus zijn er trillingen. Als je de motor start zie je deze gewoon bewegen en ook als je de motor in de neutraal zet bij een verkeerslicht dan trillen diverse onderdelen zoals het windscherm of het stuur. Maar ik heb op geen enkel moment last ondervonden van trillingen of andere narigheden die men aan zulke motoren toedicht. En ik heb toch echt wel menig uurtje op die motor gereden.
Dit kun je het karakter van de motor noemen, het hoort gewoon helemaal bij deze motor net als het prachtige sonore, diepe geluid dat die produceert.

 

Elektronica

Zoals de meeste motoren in deze prijsklasse is ook deze Stelvio met de nodige elektronische hulpjes uitgerust.
Om te beginnen met de vijf verschillende rij modi: rain, street, road, sport en offroad. Bij alle modi blijven de 115 paardenkrachten ongewijzigd, maar worden de mappings van o.a. de tractiecontrole, het motormanagement, gasaanname en de ABS wel gewijzigd.
De rijmodi zijn heel eenvoudig in te stellen door een knop op de rechterstuurhelft. Ik heb voornamelijk in de SPORT modus gereden en die beviel mij erg goed. Verder heb ik niets aan de standaard instellingen gewijzigd.

Natuurlijk kun je de motor op nog meer onderdelen naar je eigen smaak instellen. Hiervoor heb je een configuratiemenu ter beschikking dat heel intuïtief (gebruiksvriendelijk) in elkaar is gezet.
Via de menuknoppen op de linker stuurhelft kun je heel snel alles instellen.
Als je zo’n 10 minuutjes met de knopjes ‘speelt’ kan de gemiddelde rijder al goed met dit configuratiescherm uit de voeten.

Een opmerkelijk detail van de motor is de automatische instelling van het dag-rij-licht. Bij deze selectie zie je een groen symbool op je dashboard als de dag-rij-verlichting actief is. Rijd je dan bijvoorbeeld door een tunnel dan zie je dat het symbool wijzigt als indicatie dat de standaard verlichting (groot-gedimd) actief is. Over verlichting gesproken, de Stelvio is standaard al uitgerust met ledverlichting aan de voorzijde en DRL bochtenverlichting!

Deze Stelvio was enkel uitgerust met de standaard Cruise Control die overigens heel eenvoudig te bedienen was en die heel goed z’n werk deed. De Stelvio PFF uitvoering is daarentegen ook nog uitgerust met een Forward Collision Warning, Blind Spot Information System en Lane Change Assit.

Voor de liefhebbers (en die zijn er zeker) kan de Stelvio ook nog uitgerust worden met TPMS om de bandenspanning te controleren.

Helaas is ook de goed werkende Quickshifter (UP/Down) enkel tegen meerprijs te verkrijgen.

Volgens mij heb ik nu de belangrijkste onderdelen wel benoemd. Tijdens al m’n testritten heb ik geen enkele problemen met de elektronica ondervonden!

 

Demping / Vering

Ook over de demping/ vering van deze motor kan ik eigenlijk heel kort zijn, dat is namelijk prima in orde voor een motor in deze prijsklasse.
De demping/ vering zijn handmatig verstelbaar en ik heb met de standaard instellingen gereden. Gevoelsmatig en op basis van mijn ervaring kan ik stellen dat deze instelling voor een sportief rijgedrag zorgt. De motor veert/ dempt op een heel prettige wijze en je kunt er heerlijk sportief en strak mee rijden. Je hoeft je daarbij geen zorgen te maken als je lekker relaxt wilt rijden, want het is een mooie instelling waarbij je ook lekker rustig en comfortabel kunt toeren. Maar ook op de slechtere wegen zorgde deze vering/ demping voor goede grip met behoud van voldoende rijcomfort.

Dan kun je natuurlijk de vraag stellen of de 170mm veerwegen voldoende zullen zijn voor offroad rijden.
Mijn idee hierover is dat deze motor niet ontwikkeld is om serieus offroad te rijden. Het is een motor die geschikt is voor de 90-10 verhouding zoals de banden (Michelin Anakee). De motor is ontwikkeld om goed op de weg te presteren en daarnaast ook geschikt zal zijn voor heel slechte- en gravelwegen.
Het merendeel van de rijders zal waarschijnlijk zelden of nooit veder gaan dan het (incidenteel) rijden van een gravelweg.
De definitie (of aanduiding) ‘Adventure motor’ is dan eigenlijk ook niet juist. De aanduiding ‘Allroad motor’ is voor deze motoren m.i. de enige juiste aanduiding.

Helaas is de elektronische vering/ demping waarmee de V100 Mandello S voorzien is, (nog) niet beschikbaar voor de Stelvio. Dat is eigenlijk wel erg jammer want dit zou het gebruiksgemak en het rijplezier van de Stelvio aanzienlijk verhogen. Je kunt immers wel de rijmodus ‘Offroad’ met een simpele klik op de knop inschakelen, maar vervolgens moet je de vering/ demping handmatig wijzigen. Het zou veel fijner (en logischer) zijn als de vering/ demping - in alle rijmodi - op elektronische wijze ingesteld kan worden.

 

Stuurgedrag en rijwielgedeelte

Op deze punten heeft de Stelvio bij mij echt hoog gescoord en krijgt Moto Guzzi hiervoor een dikke pluim!
De motor stuurt lekker strak en laat zich speels in de kleinste bochtjes drukken, waarbij je constant een veilig gevoel houdt. Natuurlijk moest ik wennen aan de onbekende balans door de schuin geplaatste cilinders, maar voelde de motor onder alle omstandigheden gewoon heel goed en veilig.
Ik was vooral onder de indruk waarmee de motor de bochtenlijn vasthoudt en het rijwielgedeelte mooi rustig bleef. Of je nu lange en snelle bochten maakte of lekker strakke krappe bochtjes (met achterrem), de motor deed het allemaal netjes, overtuigend en precies. Ook op de snelweg bleef de motor heel rustig en precies zijn strakke lijn volgen. Dit zelfs met de harde wind en windvlagen.
Maar ook bij heel lage snelheid was deze motor zo gemakkelijk en precies te sturen dat het bijna een plezier was om tussen de files door te rijden. Dus ook een motor waarmee ik heel gemakkelijk door het drukke stadsverkeer ben gereden.

Toen ik de motor inleverde heb ik de opmerking gemaakt dat het wel eens een Italiaanse KTM kon zijn. En dat bedoel ik als een groot compliment.

Remmen

De Brembo-remmen zijn, zoals van dit merk gewend, van goede kwaliteit. De motor is standaard uitgerust met ABS én met bocht-ABS, dus niets te klagen. Ondanks mijn rijstijl heb ik op geen enkel moment gemerkt dat ABS heeft ingegrepen, dus is dat systeem niet al te gevoelig afgesteld waardoor het té vroeg ingrijpt.

De voorrem heb ik als krachtig en beetachtig ervaren, meer sportief zullen we maar zeggen. Niet vervelend of slecht, maar door de werkslag wat ruimer te maken wordt het inzetgebied ook verruimd. Hierdoor zullen ook minder ervaren rijders deze rem als heel goed en prettig ervaren. Een techniek als Trail Braking zal dan ook veel eenvoudiger (en veiliger) toegepast kunnen worden.

De achterrem was waarschijnlijk (nog) niet veel gebruikt en moest ik daar gevoelsmatig meer kracht op uitoefenen. Dat werd later wat beter, maar heb ik liever een achterrem met wat meer ‘beet’. Die voorkeur zullen de meeste rijders hebben die gewend zijn om de achterrem (erbij) te gebruiken.

Maar over de remmen niets te klagen. Bij een noodstop met zo’n 90-100 km per uur kwam de motor heel snel en vooral heel stabiel tot stilstand. Dat was gewoon uitstekend!

 

Cardan

Wat is het beste compliment dat je over een motor met cardanaandrijving kunt maken? Dat je tijdens het rijden of verplaatsen niets van de cardanaandrijving gemerkt hebt, denk ik dan.
En dat is precies het geval bij deze motor. Ik heb maar een paar momentjes gemerkt dat ik met een cardan reed. En dat was telkens als ik het gas losliet terwijl ik bergafwaarts reed. Dan voelde je even een korte en kleine reactie. Verder werkt die op deze motor gewoon heel goed.
Ik was vooral onder de indruk van de prettige wijze waarop je flink kon accelereren: het gas flink opendraaien en hierbij snel opschakelen met de quickshifter. Ook dit verliep boterzacht bij deze motor. En dan dat heerlijke geluidje hierbij!
Datzelfde geldt overigens ook voor het terugschakelen (downshift) voor bijv. een bocht. Ook dat verliep bijzonder soepel en was er geen moment van onrust of ander ongemak in de motor!

 

De motor

De Stelvio is voorzien van de dezelfde motor als de Moto Guzzi V100 Mandello en is de eerste volledig watergekoelde V2-Twin van dit merk. Zoals ik eerder al geschreven heb, zijn vooral de schuin geplaatste cilinders kenmerkend voor dit merk.

Toen ik de motor voor de eerste keer startte, kwam die met een echte grom en veel vibratie/ trilling tot leven. Je ziet de motor dan echt wel even schudden. 
Daar moet je dan echt wel even aan wennen. 
Als je de motor dan even stationeer laat draaien komt alles meer tot rust, maar blijft die – net als een boxermotor – toch wat trillen en schudden.
Dat is dan echt het karakter van deze motor.

De 1042 CC leveren een vermogen van 115 PK en dat is echt wel voldoende om fijn mee uit de voeten te kunnen.  Als je gaskraan volledig opendraait dan krijg je echt wel een flinke punch en kun je volop genieten van die heerlijke sound. Daarnaast kun je ook lekker rustig cruisen bij 3500 – 4000 toeren in de 4^e versnelling. Het maakt deze motor niet uit, hij doet alles met Italiaanse flair en souplesse.
Zo heb ik een sprintje getrokken van 0 – 200 km en dat was bijzonder aangenaam!

De versnellingsbak is er een met een gebruiksaanwijzing. Als je naar de 1^e versnelling schakelt maakt de motor een ‘hupje’. Dat is zo en dat blijft waarschijnlijk zo.
Om naar de 2^e versnelling te schakelen kun je vaak het best de koppeling licht inzetten. Als je de motor wat langer rijdt, dan leer je ook met de quickshifter opschakelen naar de 2^e versnelling.
Dan heb je de 3^e, 4^e, 5^e en 6^e versnelling. Het omhoog en omlaag schakelen in dit gebied was altijd boterzacht!

Tijdens al mijn ritten heb ik niet één maal een moment van mis-schakelen meegemaakt, in tegendeel het schakelen verliep altijd heel direct én precies.
Om de motor in de neutraal de schakelen moet je altijd eerst naar de 1^e versnelling schakelen. Dan druk je de schakelpook gewoon omhoog tot dat je het Neutraal-signaal op het dashboard ziet. Dat voelt bijna elektrisch aan….

Ik heb de versnellingsbak van deze motor als heel plezierig en heel direct/ precies ervaren. Het schakelen tussen de 3^e en de 6^e versnelling is gewoon boterzacht. Ja en het hupje van de 1^e versnelling, daar moet je gewoon mee leren leven. Ook dat valt dan onder het karakter van de motor.

Dan hebben we nog de bijzonder fijne gasaanname die het rijden op deze motor wel heel plezierig maakt. Een prachtig lineaire vermogensafgifte zorgt ervoor dat de motor altijd dat doet wat jij wilt (kunt) doen. Dit zegt ook iets over de prima software-instellingen van de motor-elektronica.

Deze motor doet gewoon alles wat die moet doen en dat ook nog eens heel fijn. Rustig toeren, stadsverkeer, slechte- of goede wegen, accelereren vanuit de bochten, noem het maar op. Maar alles gaat vergezeld van die prachtige sonore, diepe klank die wordt geproduceerd. En dan heb ik het nog niet eens over die heerlijke ‘roffel’ op sommige schakelmomenten. Gewoon verslavend!

Oh, natuurlijk willen jullie ook nog iets over het verbruik weten.

Tijdens de verschillende ritten heb ik meerdere malen getankt en heb ik natuurlijk ook de km-standen bijgehouden. Hierbij ben ik uitgekomen op een gemiddeld verbruik van 1L op 18 km. Soms lukte het om 1 op 20 te rijden, maar als je wat sportiever rijdt dan kom je toch meer in de richting 1-18 uit.

 

Conclusie

Na het lezen van bovengenoemde informatie zal het geen verrassing voor je zijn dat ik de Moto Guzzi Stelvio een heel fijne motor vind. Aangezien ik nog nooit op een Guzzi of andere ‘Italiaan’ gereden had, heb ik hiervan geen referentiekader. En dat maakt het dan ook weer heel gemakkelijk.
Ik kan gewoon benoemen hoe IK deze motor ervaren heb en hoe IK ernaar kijk.

Ik vergelijk deze motor dan ook met andere Adventure modellen in dezelfde prijsklasse. En gelukkig heb ik ook al andere modellen in die klasse kunnen rijden. Natuurlijk is er wel het referentiekader met mijn eigen motoren (KTM 790/1190 en 1290) en de recente testrit op de BMW R1300 GS. 

In het uiterlijk en de bouw van deze motor is voor mij nog steeds de Moto Guzzi herkenbaar. Daar moet je gewoon van houden om ervan te kunnen genieten. Maar met de V100 Mandello en deze Stelvio heeft Moto Guzzi laten zien dat ze ook toekomstbestendig zijn.

De Stelvio is een heel fijne motor om te rijden en die qua prijsstelling veel waar biedt voor z’n geld (value for money). Het is zeker geen allemans-vriendje, maar deze motor verdient een bredere doelgroep dan enkel de (huidige) Guzzi liefhebbers.
Deze motor is heel geschikt om te toeren, om mooie reizen mee te maken, voor de slechtere wegen en voor het woon- werkverkeer.  
Een echte allrounder dus!

Met deze motor in je bezit sta je op een ochtend op en beloof je je vrouw/ partner om wat verse broodjes te halen bij de bakker. Je vertrekt op de Stelvio, maar je rijdt niet naar de lokale bakker. In plaats daarvan rij je naar een Bäckerei in de Eifel om daarna via de Ardennen naar huis te rijden. Als je dan, met een vette smile, thuis aankomt vraag je of de koffie al klaar is……

Zou ik op dit moment een motor in deze prijsklasse moeten of mogen kiezen, dan zou deze met stip op de eerste plaats eindigen. En dat zegt volgens mij genoeg.

Een woord van dank

Graag wil ik die behulpzame 'Limburgse' servicedesk medewerker (wiens naam ik helaas niet meer weet) in Italië bedanken voor zijn hulp. Door zijn hulp ben ik in contact gekomen met Christian en Ronald die werkzaam zijn bij Piaggio Vespa B.V in Breda. Dank zij hun inzet en informatievoorziening heb ik de motor uitgebreid kunnen testen en dit eindoordeel kunnen samenstellen.

Grazie mille.