Special : Allroad - Limburg
Het marksegment Adventure-modellen is de laatste jaren enorm gegroeid. Deze motoren worden ook wel 'Allroad' motoren genoemd en hebben als gemeenschappelijk kenmerk dat ze geschikt zijn voor het rijden op geasfalteerde wegen én gravel- of zandpaden.
Alhoewel er dus relatief veel Allroad motoren op de weg rijden, is de groep rijders die daadwerkelijk over gravel- of zandpaden rijdt, erg klein. En helaas ondervinden die rijders die nooit van de weg af komen niet hoe leuk en mooi het is.
Daarom heb ik veel tijd besteed om een route samen te stellen waarbij je Nederlands- en Belgisch Limburg eens van de weg én offroad kunt ervaren. Er is zoveel moois te zien, als je maar even van het asfalt af durft.
Voor wie?
In principe kan elke motorrijder deze route rijden, mits hij/zij over enkele elementaire vaardigheden beschikt. Het is handig als je de grondbeginselen kent, zoals het staan en hoe te remmen.
De route is zo samengesteld dat je zelf een keuze maakt of je een sectie (in de route zitten zo'n 34 onverharde secties) rijdt of dat je toch de verharde weg rijdt. Het kan zo maar zijn, dat een of meerdere secties niet te rijden zijn doordat het langere tijd geregend heeft. Gewoon je gezonde boerenverstand gebruiken!
En dan niet te vergeten dat je enige ervaring hebt met het rijden van tracks en dat je over een goed navigatietoestel beschikt. Een TomTom is dus echt niet geschikt voor dit werk. Je navigatietoestel moet de track goed zichtbaar maken en de track mag niet gewijzigd worden.
De Route
De route is in twee delen gesplitst zodat je de mogelijkheid hebt om deze over twee dagen te verdelen. Vergeet niet dat offroad rijden wat meer energie en tijd kost. Daarnaast moet je ook gewoon tijd nemen om te genieten!
Deel 1
Het eerste deel van de volledige route is zo'n 111 km lang en duurt ongeveer 3 - 4 uren.
Start bij het kanaal De Noordervaart ter hoogte van Meijel. Langs dit kanaal rijd je afwisselend over gravelwegen naar de kruising met het Kanaal Wessem-Nederweert.
Ook langs dit kanaal rijd je afwisselend over gravelwegen naar het zuiden. Ter hoogte van Grathem krijg je een mooie sectie over gravel- en zandpaden door het bos.
Dan gaat het vooral over landwegen naar het mooie (witte) plaatsje Thorn.
Vanuit Thorn gaat het dan ook weer over landwegen naar België.
Daar rijd je langs de Maasplassen en de mooi aangelegde jachthavens in zuidelijke richting.
De route volgt zoveel mogelijk de Maas, die ook de natuurlijke grens tussen Nederland en België vormt. Hierbij rijd je afwisselend over delen met asfalt, gravel, stenen en natuurlijk zandpaden. Maar één ding is zeker, je krijgt een schitterende omgeving te zien.
Via het veer Berg aan de Maas, steek je vervolgens de grens over en gaat de route verder over Nederlands grondgebied.
Je merkt dat de omgeving al van glooiend naar heuvelachtig gaat als je de Maas verder stroomopwaarts volgt. Vlak voor je het mooie kasteel Elsoo bereikt, rij je nog een mooi bergje met kasseien af.
Daarna gaat het via landwegen naar de zuidzijde van het vliegveld Maastricht Aachen Airport. Mocht je nog even willen vliegtuigspotten, dan vind je daar beslist een mooi plekje.
Het landschap wordt nu echt heuvelachtig en je rijdt afwisselend over gravel/zand paden en geasfalteerde wegen.
De route gaat vervolgens verder en zo passeer je Kasteel (chateau) Wittem en het bekende klooster / pelgrimsoord met de Gerarduskapel in Wittem.
Als je in het dorpje Partij de leuke S-bocht genomen hebt, gaat het via een gravel/zandpad berg opwaarts naar de volgende sectie.
Daar kun je een kleine waterdoorsteek uitvoeren voordat je het stiltegebied in rijd. Hierbij wil ik jullie echt met klem verzoeken om daar je snelheid én geluidsproductie aan te passen. Anders zal het snel voorbij zijn met onze pret.
Mocht bij het uitvoeren van de waterdoorsteek toch natte voeten hebben gekregen, dan is dat geen ramp. Het einde van dit routedeel is niet ver meer en binnen 15 minuten kun je in Epen (of omgeving) beslist wel ergens onderdak of een plek om je voeten te warmen, vinden.
Deel 2
Het tweede deel van de volledige route is zo'n 144 km lang en duurt ongeveer 4 - 5 uren.
Het tweede deel start natuurlijk vlakbij het einde van deel 1, namelijk in het plaatsje Epen.
Via - niet al te bekende - landwegen gaat de reis in oostelijke richting, namelijk naar de grens met België. De wegen zijn doorgaans een mengeling van asfalt en grindpaden. Hierbij is het belangrijk om te weten dat je de doorgaans smalle wegen moet delen met wandelaars, mountainbikers en ruiters. Mijn persoonlijke ervaring is dat als je elkaar gewoon wat tijd en ruimte geeft, dat iedereen dan verder relaxt blijft en kun je ook rustig doorrijden. Het is immers geen Enduro wedstrijd!
Na het passeren van de grens met België, rijd je eerst door de bekende Voerstreek. Een prachtige streek, maar met een beladen verleden in verband met de taalstrijd tussen de Wallonen en de Vlamingen. Officieel rijd je op enig moment niet meer in Belgisch-Limburg, maar in de Provincie Luik. Ja, daar spreken ze dus Frans.
Aan de rand van het plaatsje Hallembaye start een heel mooie sectie door een fruitboomgaard. Het is een openbare weg, maar wordt voornamelijk door de agrariërs gebruikt.
Dan volgt een stukje asfalt tot je aan de noordrand van Houtain-Saint-Siméon weer een prachtige veldweg in noordelijke richting kunt volgen. Officieel is een deel hiervan niet toegestaan...... Mocht je dit niet willen rijden, dan kun je de N618 - N619 in noordelijke richting volgen.
De route voert je namelijk naar het bekende fort Eben Emael, waar je wellicht een korte pauze wilt inlassen.
Via de mooie brug over de Maas kom je in het leuke plaatsje Kanne, waar je aan de noordzijde de Kasteel Groeve en grotten kunt bewonderen.
Dan gaat de route via de asfaltwegen weer in de richting van de Maas. Ter hoogte van het plaatsje Kesselt kun je - mits je je als plaatselijk verkeer gedraagt - mooi langs de Maas noordwaarts rijden. Via een mooi grind-zandpad kun je naar de N78. Helaas moet je dan toch een stuk asfalt rijden want er is in dat gebied slechts een brug over het Albertkanaal. Ook hierna volgt nog een verbindingsstuk om in het plaatsje Neerharen weer richting de Maas te kunnen rijden.
Daar kun je dan ook nog een Antitankbunker uit WW2 bezichtigen.
Met de Maas aan je rechterzijde rijd je dan in noordelijke richting, waarbij je grindpaden en zandpaden onder de wielen krijgt.
Bij het viaduct met de E314 kun je een Buffalo - amfibisch voertuig uit WW2 bewonderen. Erg indrukwekkend als je de historie hiervan leest.
De route blijft de loop van de Maas volgen in noordelijke richting, waarbij je een heel mooi stukje offroad krijgt. Het laatste deel van deze sectie bestaat uit grove kiezel / stenen en uiteindelijk kom je weer uit bij het veer Berg aan de Maas.
Nu blijf je echter in België rijden en rij je via Lanklaar naar een prachtig natuurgebied met een aantal offroad secties. Die secties bestaan voornamelijk uit gravelpaden met hier en daar een zandpad. Ook hier plaats ik weer een verzoek om er vooral rekening mee te houden dat het een natuur- en stiltegebied is!
Als je uitgespeeld bent in dat gebied, dan gaat de route verder in noordelijke richting naar Neeroeteren, Kinrooi en Molenbeersel.
In Molenbeersel, een grensplaatsje met het Nederlandse Weert, gaat het in oostelijke richting naar het volgende mooie gebied.
Er volgen nu verschillende offroad secties met een variatie aan gravelpaden, zandpaden en echte bospaden. Ook kom je uit bij een leuk bosperceel waar je eventueel een sprongetje kunt maken....... erg leuk!
Maar zoals ik in het begin al schreef, jij bepaalt zelf of en hoe je de route vormgeeft. Er is niets zo veranderlijk als de natuur en wat vandaag nog goed te rijden is, kan morgen een grote modderpoel zijn. En het is geen schande om verstandig te zijn!
Hierna volgt het laatste deel van de route en gaat het in noordwestelijke richting naar het eindpunt van dit deel. Er zijn nog wat kleinere secties met voornamelijk gravelpaden voordat je weer bij het Kanaal Wessem-Nederweert uitkomt.
Nadat je de Zuid-Willemsvaart bent overgestoken arriveer je bij het eindpunt van deze route en kun je als beloning je honger of dorst stillen bij de bekende Mac.
Aansprakelijkheid
Doorgaans schrijf ik nooit over aansprakelijkheid bij routes omdat ik ervan uitga dat een volwassen mens, ook diens gezonde verstand kan en zal gebruiken.
Maar in dit geval moet ik helaas vermelden dat het gebruiken van dit routebestand op eigen risico gebeurt.
Het offroad rijden brengt wat meer risico's met zich mee en er zijn externe invloeden, zoals het weer, waterstanden, agrarische- en boswerkzaamheden etc. die een negatieve invloed kunnen hebben.
Liever niet
Mocht je deze route willen gebruiken:
- met een wedstrijdmentaliteit
- met een crossmotor
- met een uitlaat zonder DB killer
- met een grote groep
- zonder respect voor andere gebruikers
dan liever niet, want het is al moeilijk genoeg om nog wat gravelpaden of zandpaden te vinden waar WE mogen rijden.
Je kunt deze route dan ook het best rijden op dagen buiten het weekend.
Inmiddels bestaat deze allroadroute enkele jaren en heb ik de terugmelding gekregen dat veel van die mooie gravelwegen inmiddels gesloten zijn voor motorvoertuigen. Dit is een probleem dat ontstaat op het moment dat je een dergelijke route op internet deelt. Bewoners, aanwonenden, belanghebbenden en ga zo maar door gebruiken deze infomatie ook om (weg)afsluitingen bij de overheden af te dwingen.
BeantwoordenVerwijderenDe mooiste motorwegen zijn aangegeven met zo'n bord, dat is mijn route juist
Verwijderen