een
'Ontwaak uit de winterslaap' route
Opstartproblemen?
Ondanks dat de winters steeds milder worden, overwinteren de meeste motoren toch in hun stalling. Als het lentezonnetje zich dan vertoont, komen ook de kriebels bij de baasjes en zien de motoren, na lange tijd, weer daglicht. De motoren zijn doorgaans goed verzorgd en al snel bedrijfsklaar. Maar de baasjes zijn dan vaak niet meer zo fit en moeten er dan ook weer even 'inkomen'.
Vaak laten ze zich dan verleiden om deel te nemen aan een 'eerste lenterit, de 'opening van het motorseizoen' of hoe deze georganiseerde tourritten ook mogen heten. Met heel goede en vooral sociale bedoelingen worden deze ritten georganiseerd om het nieuwe (motor) seizoen te openen.
Men zou zich echter kunnen afvragen of het wel zo veilig en zinvol is om een motorseizoen op deze wijze te starten. Dat bedoel ik dan met het oog de motorrijder als individu. Een voetballer die een hele winter stil heeft gezeten stel je toch ook niet meteen op in een elftal dat een hele wedstrijd moet spelen? Dat is buitengewoon contraproductief voor de individuele speler én voor het elftal.
Een motorrijder die langere tijd niet gereden heeft, doet er veel beter aan om rustig - op zijn eigen tempo - te beginnen. Daar valt gewoon niets aan af te dingen, dat heb ik niet verzonnen maar is wetenschappelijk aangetoond. Gewoon lekker op de motor stappen en rustig wat oefeningen doen op een parkeerplaats. Daarna de weg op en ook daar weer rustig opbouwen tot het 'gevoel' met de motor (en je vaardigheden) weer terug is.
de Route de Kanne
Lang geleden heb ik een route gemaakt die ik regelmatig gebruik om mijn vaardigheden te toetsen. Deze route gebruik ik dan ook altijd na de winterperiode vanaf het moment dat de temperatuur het toelaat. Doorgaans rij ik door tot de buitentemperatuur lager dan 4 graden Celsius is. Ik rij beslist niet bij nachtvorst, sneeuwval, ijzel of tijden/ plaatsen wanneer ik die weersomstandigheden kan verwachten.
Bij de ontwikkeling van de Route de Kanne heb ik ervoor gekozen om een breed spectrum aan vaardigheden te moeten aanspreken bij het rijden van de route. De route kent dan ook veel uitdagingen zoals: haarspeldbochten, bochtencombinaties, slecht wegdek, hoogteverschillen, snelle bochten op goed wegdek, landwegen, onoverzichtelijke plaatsen, moeilijke stopplaatsen en ga zo maar door.
Maar de route is ook om gewoon te genieten van de prachtige vergezichten, de natuur, de verschillende taalgebieden (maar liefst drie taalgebieden) en prachtige objecten (kastelen, gebouwen etc.).
De route is redelijk kort met z'n 86 km lengte en in 2 uurtjes te rijden. Ook dat heb ik bewust zo gemaakt. Ik kan de route nu rijden als ik een paar uurtjes tijd heb. En doorgaans rij ik deze route altijd op werkdagen want dan kun je mooi doorrijden en je eigen tempo bepalen.
Zo heb ik de route gisteren met een heerlijk lentezonnetje gereden. Het was net warm genoeg, want ik de dalen - zonder het zonnetje - was het meteen killer, maar goed te doen.
En natuurlijk heb ik ook gewoon een noodstop moeten maken omdat een Belgische automobilist geen voorrang verleende. Ja ook daar moet je gewoon rekening mee houden: het overige verkeer is niet meer gewend aan motorrijders!
Valse schaamte
Ik weet niet of 'valse schaamte' de juiste woordkeuze is, maar veel motorrijders vinden het moeilijk om oefeningen te doen. Om gewoon op een parkeerplaats de noodstop te oefenen en andere techniekjes. Door de sociale druk stappen ze op de motor om vervolgens boven hun kunnen (vaardigheden) te rijden. Dat is zo jammer, want elke motorrijder moet zijn vaardigheden bijhouden.
Bovenstaande moet je dan ook niet zien (lezen) als een oproep om niet meer aan lenteritten of dergelijke deel te nemen. In tegendeel, die zijn erg leuk en moet je vooral niet vermijden. Maar het is voor alle rijders (dus ook deelnemers) beter om je vooraf goed voor te bereiden door eerst je 'eigen ding' te doen.
Geniet vooral van het motorrijden en blijf genieten!
Reacties
Een reactie posten