Motor Routes | De Ourtalroute vs. 2

 Motor Routes 

De Ourtalroute vs. 2

De Ourtalroute versie 2

Toen ik gisteren in de namiddag besloot om vandaag toch nog een ritje te maken, wist ik niet dat ik vandaag zo zou genieten. Ik stoeide met de vraag welke route ik zou gaan rijden; zou ik naar Zuid-België rijden of weer een ritje in de Eifel?

Na lang wikken en wegen besloot ik gisteren om toch voor een route in Zuid-België te kiezen. En met die wetenschap ben ik in mijn databases gaan zoeken naar een leuke rit. Dat is wel een nadeel die voortkomt uit luxe, om geen route te kunnen kiezen uit al je verzamelingen.

Uiteindelijk kwam ik uit bij de Ourtalroute die ik ook al langere tijd niet gereden ben. Toen ik de route eenmaal op mijn beeldscherm zag, verwonderde ik mij waarom er zoveel moois niet in die route zit.

Ik herinnerde mij dat ik die route destijds heb mogen gebruiken van een andere organisatie en dat ik die destijds zoveel mogelijk in originele staat heb gelaten.

Even wat wijzigen

Het duurde dan ook niet lang voordat ik weer druk zat te puzzelen en te wijzigen in de bestaande route. Het was mijn bedoeling om de route niet veel langer te maken, maar meer intens. Een route met meer beleving, oftewel een route die meer afgestemd is op een adventure (allroad) rijder. Een rijder die van krappe bochtjes houdt, van veel hoogteverschillen, van technische stukjes, van leuk en snel bochtenwerk en die niet vies is van slechtere land- of bosweggetjes.

En na een tweetal uurtjes had ik de originele route omgetoverd naar een versie 2, die geen 111 km lang is, maar zo'n 168 km en met heel veel bochtjes.

In de praktijk is alles anders

Vanochtend ben ik omstreeks 09.00 uur richting St. Vith vertrokken waar het startpunt van de route is. Daar aangekomen moest ik toch eerst tanken en kon ik dat niet uitstellen tot Luxemburg, helaas. Maar goed, de prijzen in België zijn nog steeds beduidend lager dan die in Nederland.

Daarna meteen op route en al snel kwam ik erachter dat de eerste wijziging die ik had aangebracht, geen succes was. Zoals je op de foto aan de bovenzijde kunt zijn, houden in België de wegen soms gewoon op.......stop......geen asfalt meer.

En als je dan nog zo'n 4 km moet doen voordat je bij het volgende punt komt, dan kun je twee dingen doen: doorgaan met het risico dat je ergens in het niets vast komt te zitten of gewoon terug naar de hoofdweg. Het werd dus het laatste.

Daarna werd de route almaar beter. Steeds meer hoogteverschillen, steeds meer blinde bochten, steeds meer krapper bochtenwerk, steeds meer bos- en landwegen en ga zo maar door.

En tegen de middag heb ik een korte stop voor de lunch gemaakt bij dit mooie plekje.

Een groot deel van mijn aanpassingen heeft gelukkig tot het gewenste resultaat geleid. De route is hierdoor veel intenser en mooier geworden voor rijders van allroad motoren. 

In het laatste deel van de route heb ik echter nog een flinke aanpassing moeten doen omdat een mooie en belangrijke verbindingsweg helaas voor bestuurders is afgesloten. Maar soms kom je juist hierdoor weer op wegen waar je anders nooit zou komen. En nu dus ook; een prachtige hoger gelegen landweg door een natuurreservaat waarvan de meesten denken dat die afgesloten is voor het verkeer......

Nu de puntjes op de spreekwoordelijke i zetten en dan kan de nieuwe route ook weer gepubliceerd worden. 

Wordt vervolgd!