BaseCamp | Unieke Routepunten - deel 1

 Unieke Routepunten - deel 1

UNIEKE ROUTEPUNTEN

Elke route is opgebouwd uit minimaal twee routepunten (waypoints). 

Een GPX-route wordt gemaakt als een XML-bestand en hierbij krijgen alle routepunten een (unieke) naam. 

In het XML-bestand vind je die terug in het veld met de label  <name>……..</name>. De naam wordt automatisch door de routeplanner gegeven of je geeft het routepunt zelf een naam. Hieronder zie je hoe een routebestand eruit ziet in kladblok (Windows)

Een Uniek Routepunt is een term die ik zelf bedacht heb en die verwijst naar een routepunt dat je zelf een unieke naam hebt gegeven. Die naam is de koppeling tussen een specifieke locatie (coördinaten) en de naam die je aan dit routepunt (dus ook de locatie) gegeven hebt. Hierdoor kun je dit routepunt in een database opslaan en kun je dit niet alleen opzoeken, maar zullen er geen conflicten optreden.

MIJN ERVARINGEN

In de jaren dat ik dagelijks routes heb gemaakt voor een reisorganisatie, heb ik al doende meer inzicht gekregen in het samenstellen van databases voor het opslaan van motorroutes. En ook BaseCamp gedraagt zich als een database!

Om een voorbeeld te geven.

Als je een meerdaagse reis maakt in BaseCamp komt het met zekerheid voor dat je bijvoorbeeld vanuit hetzelfde hotel (startpunt) vertrekt. Je wilt dan natuurlijk het startpunt uit een van de routes naar een andere route kopiëren. Direct na het kopiëren zie je dat een van de startpunten een (extra) volgnummer krijgt.

Je hebt alle dag routes in BaseCamp geopend en nu wil je het startpunt van een specifieke dagroute wijzigen. Je kiest die dagroute en wijzigt het startpunt. BaseCamp zal dan automatisch alle startpunten (van geopende routes) wijzigen. Heb je alle routes in een routemap opgeslagen, dan zullen alle overeenkomstige routepunten gewijzigd worden. Als je routes in een routemap plaatst en deze exporteert (opslaat) dan worden alle losse routes in de map, tot één (XML) bestand samengevoegd! Hierdoor kunnen ongewild routes gewijzigd worden zonder dat je hier invloed op hebt. 

En probeer dan eens een routepunt dat in route A voorkomt, ook in route B te maken; je krijgt dan een foutmelding als BaseCamp automatisch dezelfde naam aanmaakt!

VOORDELEN VAN UNIEKE ROUTEPUNTEN

Het werken met unieke routepunten heeft een aantal (belangrijke) voordelen:

1.       Je vermijdt conflicten bij het maken of wijzigen van routes

2.       Elk routepunt wordt herkenbaar door de naam of code

3.       Je kunt routepunten in databases opslaan

4.       Je kunt verschillende versies maken van één route

5.       Je kunt sneller en eenvoudiger routepunten verwijderen, verplaatsen of toevoegen.

ROUTEPUNTEN IN EEN ROUTE

Om misverstanden te voorkomen, wil ik graag uitleggen wat ik bedoel met routepunten in een route. 

Het begrip routepunten is in de loop der jaren namelijk niet echt duidelijker geworden omdat ook producenten als Garmin, nooit eenduidig zijn in hun bewoordingen of benamingen.

Mijn bewoordingen of benamingen zijn in de loop der jaren meegegroeid met de ontwikkelingen en mijn eigen inzicht. Het kan dus zomaar zijn dat je andere benamingen gebruikt, dat is prima. Zolang we maar op één lijn zitten als we over dezelfde onderwerpen praten of schrijven.

Zoals ik eerder al schreef bestaat een route uit minimaal 2 routepunten (het start- en het eindpunt). Maak je een route in BaseCamp (of je toestel) dan zijn deze 2 routepunten altijd waypoints.

Een waypoint kun je dan ook zien als een (hard) routepunt dat je moet aandoen in een route. In BaseCamp (of je toestel) kun je dit punt dan ook niet zomaar overslaan en wordt dit vaak aangeduid als een (tussen) bestemming.

Tussen het start- en eindpunt van een route, worden routepunten geplaatst om op die wijze een route vorm te geven. 

Ik plaats altijd waypoints (harde routepunten) om een route vorm te geven. BaseCamp zal automatisch een naam toekennen aan zo’n waypoint. Dat kan een straatnaam of een willekeurig andere naam zijn. Ik wijzig die naam onmiddellijk en geef het waypoint een tijdelijke code bestaande uit het + teken gevolgd door een tweecijferig nummer. Ik start dus met +01 bij het startpunt en het volgende waypoint wordt dan +02. Dit herhaal ik bij elk nieuw waypoint dat ik gebruik om de route vorm te geven.

In de Biblotheeklijst van die route kan het er dan zo uitzien:

Als de route volledig is uitgewerkt, bestaat deze eigenlijk uitsluitend uit waypoints, hetgeen we niet willen. Ik wijzig dan alle waypoints tussen het start- en eindpunt van de route in (zachte) routepunten. Hierdoor zal het navigatietoestel de verschillen tussen de punten herkennen en worden niet alle punten als tussen- of eindbestemming geïnterpreteerd.

Hieronder zie je de route-informatie van de route met de waypoints (oftewel harde routepunten).

Ik selecteer dan alle waypoints (routepunten) die tussen het eerste en het laatste waypoint liggen. Vervolgens geef ik de opdracht om deze punten te wijzigen in routepunten (geen waarschuwing). De tekst en tekstkleur van deze routepunten zal van zwart naar een grijze kleur veranderen.

Alleen het eerste en het laatste routepunt blijven waypoints (oftewel harde routepunten). Het is overigens niet mogelijk om deze te wijzigen!

Je kunt de route nu al als track opslaan [Spoor maken].

Wil je de route bewaren en/of met anderen delen, dan is het raadzaam om elk van de punten in deze route (waypoints en routepunten) een unieke code te geven.

Doordat je de punten al een code (+ teken en een nummer) hebt gegeven, kun je dit op een snelle en eenvoudige wijze doen.

Dit zal ik in het volgende deel bespreken.