Motor Routes | Herfstrit met veel moois #motorroute in België #herfstrit in België #Berneau Route

 Herfstrit over vervuilde wegen 

Berneau Route 2023

Berneau Route 

Nu de herfsttijd toch echt wel is aangebroken, maak ik van elke gelegenheid gebruik om een motorrit te maken. De ritten worden wel wat korter en ik kies de routes met aandacht voor m'n veiligheid. 

Dat betekent dat ik geen dag vullende ritten (6 - 8 uren) meer kies en dat ik ook let op de wegen in de route. Nu de bladeren van de bomen vallen en de boeren nog volop de wegen vervuilen, lijkt het mij niet verstandig om op bepaalde land- en bosweggetjes te rijden. 

Dat brengt mij even op het onderwerp 'bladeren op de weg' waarover ik regelmatig op internetpagina's lees. Zo zijn er motorrijders die omwille van de bladeren op de weg, hun motor liever laten staan. Zij gaan ervan uit dat bladeren een gevaar vormen door gladheid. Ja, als je over bladeren rijdt, dan is er minder grip om het heel simpel te zeggen/ schrijven. Maar hoe kan het dan dat politiemensen en andere (beroeps) motorrijders gewoon doorrijden?

Het antwoord is heel simpel, omdat het mogelijk is!

Natuurlijk moet je wel je rijstijl en je techniek aanpassen aan de omstandigheden. Maar dat moet je eigenlijk altijd al doen. En dat kun je alleen leren door te gaan rijden, door je comfortzone* te verlaten en de 'knop om te zetten'.
Niet motorrijden bij slechte(re) of gewoon moeilijke(re) omstandigheden is een mindset. Die gedachte zit tussen je oren en die maakt dat je denkt dat het niet kan. Maar je kunt zoveel meer leren en dus ook doen. En dan kun je nóg meer van het motorrijden genieten!

*Our comfort zone is not a protective shield against danger. It is a shrinking prison whose walls we must constantly knock down.

Zo had voor deze herfstrit de Berneau Route #Berneau Route gekozen die slechts 206 km lang is en de totale reistijd max. 6 uurtjes zou zijn.

De rit

Ondanks dat de voorspellingen redelijk weer voorspeld hadden, was het gisteren ochtend (woensdag 22 oktober) omstreeks 09.00 uur zwaar bewolkt en fris. Het leek te gaan regenen en de temperatuur was zo'n 12 graden Celsius.

Via de A2 ben ik in zuidelijke richting naar het startpunt in Berneau (België) gereden. Dat ligt slechts 15 minuten ten zuiden van Maastricht.

Al snel was het genieten van de mooie bochtige wegen in de omgeving van Aubel. De wegen waren nog nat/ vochtig en uiteraard op sommige locaties besmeurd door zand/ modder van de velden. 

Over de mooie hoog gelegen weg ben ik via Homburg naar Montzen gereden. Buiten dat het een mooie en bochtige weg met prachtige vergezichten en hoogteverschillen is, blijft die ook bijzonder om een andere reden. 

Als je vanuit Maastricht, bij Withuis de grens oversteekt, kom je al snel in een Franstalig deel. Niet veel later, als je van Montzen naar Lontzen rijdt, blijven de straatnamen grotendeels Franstalig, maar verandert de spreektaal naar Duitstalig. Zeker als je hierna via de kleinere dorpjes richting Eupen rijdt, zoals ik dat gisteren heb gedaan.

Voor Eupen ben ik via het leuke plaatsje Baelen naar het historische plaatsje Limbourg (Limburg) gereden. Het is altijd even uitkijken als je dit plaatsje inrijdt vanwege de hoogteverschillen en de klinkers. Dat heb ik gisteren ook weer bemerkt toen ik even door wat straatjes ben gereden. Maar dit plaatsje blijft mij altijd het gevoel geven dat ik in een frans dorpje aangekomen ben.

Hierna ben ik over de N629 langs het stuwmeer van La Gileppe gereden. Normaliter kan het daar er druk zijn door de toeristen, maar gisteren was het erg rustig, waarschijnlijk door het slechtere weer. 

In de hoger gelegen gebieden, rond Baraque Michel, was het zwaar bewolkt en zag je dat het wolkendek net boven de bomen was. De temperatuur zakte daar plaatselijk naar 8 -10 graden Celsius.

Maar het uitzicht op de N672 was werkelijk fenomenaal voor deze omstandigheden. Op plaatsen kon je zo'n 15 km aan de horizon zien en waren de gekleurde bossen adembenemend mooi. En vreemd genoeg voelde ik dat de kou m'n lichaam bereikte, maar hoorde dit helemaal bij het plaatje. Dat is gewoon motorrijden.

Bij het plaatsje Xhoffraix heb ik de N68 verlagen en ben ik via dit verbindingsweggetje naar de N647 gereden. Dit bosweggetje heb ik enige jaren geleden bij toeval (na een wegomleiding) ontdekt. Het is een erg leuk bosweggetje met wat haarspeldbochten en veel hoogteverschillen. Maar er zitten lastige delen in, stukken waar het altijd donker en vochtig is door de bomen. Toch zal ik het nooit overslaan om te rijden.

Na snel getankt te hebben, ben ik over de N676 naar Robertville gereden en heb ik daar over het meer Lac de Rovertville gereden. Ook daar was het erg rustig.

Vervolgens ben ik over de mooie N62 in zuidelijke richting naar Pont gereden.

Na Pont ben ik parallel aan de E42 naar Beaumont gereden. Vandaar heb ik de mooie bochtige weg, die langs de Amblève loopt, gevolgd. Vlak voordat ik de buitenwijk van Stavelot bereikte, kwam ik uit bij het mooiste deel van deze weg en heb ik wat foto's kunnen maken. Vooral het kleurcontrast tussen de groenkleurige rotsen en de gekleurde bladeren maakte het erg mooi.

Niet veel verder, aan de rand van Stavelot, zag ik dat men een militair voertuig (halftrack) uit WO2 had geplaatst. Een gedenkplaats voor de slag om de Ardennen.

Het was, zoals altijd, leuk om door het plaatsje Stavelot te rijden. Ik heb de route daar bewust door het centrum laten verlopen omdat het gewoon erg leuk is. 

Hierna ben ik over de N68 naar Trois-Ponts gereden. Vandaar ben ik over de N66 in oostelijke richting naar Hamoir gereden. De N66 is werkelijk een van de mooiste wegen in de Ardennen, zeker als er niet veel verkeer is. Een mooi brede weg, goed asfalt, prachtige snelle bochten en veel te zien.

Vervolgens heb ik de 'Route de Hamoir' gepakt en via Xhoris naar Harzée gereden. Toen heb ik de N616 genomen en daarop van de prachtige bochtencombinaties genoten. De N633 voerde mij vervolgens parallel aan de Amblève in noordelijke richting Sougné - Remouchamps. 

Het laatste deel van deze route voerde mij over de N666 naar Harzée en Banneux. Vandaar heb ik kunnen genieten van de prachtige bochtencombinaties op de Route de Banneux. Hierna was het nog wat bochtjes nemen op weg naar Olne tot een wegomleiding een einde aan het bochtenplezier maakte.

Op weg naar het eindpunt van deze mooie route reed ik over de hoog gelegen N627 van Battice naar Berneau. En hoewel ik deze weg al héél vaak gereden ben, heb ik nog nooit een goede gelegenheid gehad om mooie foto's van die omgeving te maken. Maar gisteren werd ik beloond met het ontdekken van een klein verhard stukje naast deze doorgaans drukke weg. Ik parkeerde m'n motor en omdat er weinig verkeer was, heb ik eindelijk wat mooie foto's kunnen maken.

Mijn dag was dus weer helemaal geslaagd en omstreeks 15.30 uur parkeerde ik m'n motor weer netjes (maar vuil) thuis op z'n eigen plekje.

De tripmeter gaf aan dat ik vandaag weer zo'n 310 km had afgelegd en later zag ik dat er ook weer aardig wat hoogtemeters geregistreerd zijn.

Mochten jullie naar aanleiding van dit bericht ook geïnteresseerd zijn in deze route, dan kunnen jullie de onderstaande link gebruiken om de route-track te downloaden.

#Berneau Route