Rally Navigatie

Mirjam Pol

Mirjam Pol (Hengelo, 3 juni 1983) is een Nederlandse motorcoureur.

Pol groeide op in Borne. Zij begon met motorrijden op vierjarige leeftijd, als telg uit een motorsportfamilie. Haar vader, Hans Pol, was Nederlands kampioen grasbaanracen en zijspancrosser. Haar broer, Hans Pol jr, werd vice Nederlands kampioen motorcross bij de 125cc junioren.

Mirjam Pol is bekend geworden door haar verschillende deelnames aan de Dakar-rally. Waarvan de eerste in 2006 waarin zij opzien baarde door op relatief jeugdige leeftijd als eerste Nederlandse vrouw de zwaarste rally ter wereld uit wist te rijden en een tweede plaats in het eindklassement behaalde. In 2007 werd Mirjam wederom tweede, waarna de Dakar rally in 2008 werd afgelast en van Afrika naar Zuid-Amerika verhuisde. In 2009 won Mirjam voor het eerst het vrouwenklassement. In 2010, ondertussen haar 4e deelname, viel Pol, na een zware valpartij, waarbij zij verscheidene botbreuken opliep, uit. In 2011 stond Mirjam weer aan de start en wist zij na een lange en moeizame Dakar de een na laatste dag nog van een derde naar een tweede plaats op te schuiven in het eindklassement.

Mirjam is tot op heden de enige vrouwelijke motorcoureur uit Nederland die de Dakar Rally heeft gereden. Geen enkele andere Nederlandse vrouwelijke motorcoureur heeft tot op heden aan de start van deze zwaarste rally ter wereld gestaan.

Bron: Wikipedia

Meet & Greet met Mirjam Pol

Op zaterdag 16 maart 2019 sprak ik met Mirjam Pol tijdens een meet & greet op een open dag van Chromeburner in Nieuwkuijk.

Toen ik omstreeks lunchtijd arriveerde trof ik haar aan bij een van de eetgelegenheden. In de tijd dat Mirjam haar frietjes en snack verorberde, had ik gelegenheid om alvast wat vragen te stellen.

Ze vertelde dat de meet & greet momenten niet alleen voor de publiciteit belangrijk zijn, maar ook voor het generen van de zo benodigde sponsorgelden. Door de inkomsten uit de sponsorgelden kan ze rally’s rijden en huurt ze haar motor met ondersteuning. Op deze wijze is het haar gelukt om de Dakar van 2019 te rijden en hierbij op de 2^e plaats te eindigen in het vrouwenklassement!

Na de lunch zijn we naar de opstelling van haar motor en rally-outfit gelopen. Daar hebben we verder gesproken over het navigeren tijdens een rally zoals de Dakar.

Mirjam vertelde dat ze heel weinig kennis heeft van GPS navigatie, zowel de hardware als ook de onderliggende techniek.

GPS navigatie wordt tijdens de Dakar (en andere Rally’s) alleen gebruikt om de waypoints aan te doen en wordt door de organisatie gebruikt om te controleren of alle waypoints zijn aangedaan.

De hardware wordt dan ook door de organisatie in bruikleen gegeven; bestaande uit een GPS unit (Iritrack)en twee CAP’s die ingesteld worden om respectievelijk de peiling en afstand aan te geven.

Een derde cap wordt zelf geplaatst en die wordt vooral gebruikt om de snelheid aan te geven. Een rallymachine wordt namelijk niet uitgerust met een snelheidsmeter. Daarnaast wordt de snelheid mbv. De CAP veel nauwkeuriger omdat die door de gebruiker zelf gekalibreerd kan worden.

De GPS unit (Iritrack) wordt door de organisatie verstrekt en die werkt o.a. met codes die de gebruiker, per dag of stage, moet invoeren.

Hierdoor kan de organisatie nauwkeurig controleren of de rijder alle voorgeschreven waypoints heeft aangedaan.

Bij de Dakar worden verschillende waypoints gebruikt die ook in het Roadbook aangegeven worden.

Bij het naderen van een waypoint zal de GPS unit dit registreren en op ca. 300 meter afstand voor het eerst een (richting) pijl op het scherm tonen. Die pijl volgend zal de rijder dan bij het waypoint uitkomen. De rijder moet het waypoint dan op een minimale afstand van (20 meter) benaderen / aandoen.

Mirjam vertelde dat haar aandacht meer gericht is op het hanteren van het Roadbook.

Het Roadbook is de belangrijkste informatiebron voor de rijder.

Tijdens de Dakar krijgen de rijders het Roadbook de avond voor de volgende dagrit uitgereikt.

De rijders die de motor in handen kunnen geven van het supportteam hebben dan het voordeel dat ze tijd kunnen besteden aan het uitwerken van het Roadbook. Hierbij maakt elke rijder gebruik van gekleurde markeerstiften. Iedere rijder heeft een eigen ‘kleurstijl’ om de informatie tijdens het rijden goed en vooral snel te kunnen interpreteren.