Motorreis 2025 - Kroatië en Montenegro
Terugblik
Even terug kijken (en mijmeren)
Reisverslag van Rene
Naar de Balkan 2025
Eindelijk, het was zover. Na de nodige voorbereidingen
begonnen Wiel en ik aan onze reis naar de Balkan. De bedoeling was om via de
Adriatische kust naar het zuiden te rijden tot aan de grens met Albanië.
Vandaar weer naar het noorden en via de binnenlanden terug te rijden naar
Oostenrijk. Afstand een slordige 5000 km door 10 landen.
Wiel dit jaar op zijn nieuwe Ducati V4 Multistrada en ik op
mijn trouwe Honda ST 1300 Pan European.
De eerste dag bracht ons naar Zuid Duitsland. Die avond
genoten we van een biertje met uitzicht op de Bodensee. Die ochtend waren we
met regenachtig weer vertrokken uit Nederland en zijn het betere weer tegemoet
gereden.
Hoewel beter? De rest van de reis was het werkelijk bloed en
bloed heet. Net in deze periode was er een langdurige hittegolf in de Balkan en
omstreken. Iedere dag was het weer afzien bij temperaturen van 35 graden en
meer. Wiel en ik droegen allebei een koelvest, maar na een paar uur rijden was
de temperatuur alweer zo hoog dat het niet leek uit te maken. Koelvesten
blijken dus maar tot een bepaalde hoogte verschil te maken. De motoren hebben
dit alles prima doorstaan, maar wij niet. Iedere dag weer werd het met name na
12 uur afzien. De laatste twee uur op de motor ben je bijna letterlijk gaar en
wil je maar één ding. Alles uit trekken en naar de airco op je hotelkamer toe.
Wat mij vooral is bijgebleven van deze reis is de prachtige
kust langs de Adriatische zee en het ruige rotsachtige binnenland van deze
regio. Langs de kust waren de wegen prima en redelijk vloeiend. In het
binnenland waren de wegen dat vaak niet. We hebben alle soorten wegen gereden
deze reis en met name in het binnenland was het soms echt doorbijten. Slecht
asfalt, smalle wegen met talloze bochten omringd met hoog struikgewas waardoor
je geen idee had wat er na de volgende bocht je tegemoet kon komen of hoe
scherp de volgende bocht zou zijn. Heel veel haarspeldbochten, zoveel dat het
op een gegeven moment routine werd om weer zo een bocht te nemen. Deze tocht
had so wie so een heel hoog bochtengehalte. Een recht stukje asfalt was een
verademing. Een aparte vermelding verdient het gedwongen off-road rijden in met
name Montenegro. Een weg vernieuwen is daar een kwestie van over kilometers
lang de complete weg er uit rukken en het verkeer laten rijden over de
rotsachtige ondergrond van grote en kleine stukken gebroken rots. Een feest om
over te rijden, maar niet heus. Gelukkig bleven de banden heel.
Wiel had weer zijn best gedaan om de mooiste routes te maken
en om hotels bij te zoeken. Ook dit keer weer alle complimenten voor Wiel zijn
werk. Aan het eind van de dag was er altijd weer een fijn hotel met airco en
koud bier. Wiel had bij de selectie ook rekening gehouden met het veilig weg
kunnen zetten van de motoren. Het slaapt toch beter als je weet dat je motor op
een goede plek staat en niet ergens langs de straat.
Terugkijkend kan ik zeggen dat we weer een prima reis hebben
gehad. Het grootste ongemak zat hem in de hoge temperatuur iedere dag weer.
Terugrijdend raakte we in de Alpen de hitte gelukkig weer kwijt en werd het een
stuk aangenamer. Onze route ging over de Gross Glockner richting Duitsland. Om
deze route te mogen rijden werden we geacht 35 euro per motor te betalen. Een
wel hele hoge prijs voor deze berg, want zo spectaculair was de route nou ook
weer niet. Op de laatste dag hadden we als uitsmijter nog een hele dag regen.
Wat een feest, dwars door het Ruhr gebied in de stromende regen. Dit
gecombineerd met de ene na de andere file maakte deze dag tot een
gedenkwaardige rit. Ik had het mij al een
keer eerder voorgenomen om nooit meer door het Ruhr gebied heen te
rijden na een eerdere soortgelijke ervaring en na deze keer ga ik mij daar ook
aan houden. Wat een doffe ellende om daar doorheen te moeten rijden. Helaas
bleek ook nog mijn regenpak niet bestand te zijn tegen urenlang regen en was ik
blij om eindelijk, nat en koud, weer veilig thuis te komen.
Wiel , weer bedankt voor de moeite die je gedaan hebt voor
het maken van de routes en het zoeken van de hotels. We hebben samen weer een
fijne tijd gehad en een mooie rit gemaakt.
Volgend jaar naar de Pyreneeën. Nu al zin in!
Rene en z'n Honda
Terugblik
Elke ochtend stap je op je motor en weet je alleen naar welke hotel je moet rijden. Verder is het genieten van het motor rijden, het gezelschap en al het moois dat je tijdens de rit te zien krijgt.
Reacties
Een reactie posten