Motor Routes | In de jeep een motorroute testen #motorroutes #motorroutes Limburg

 In de jeep een motorroute testen


Nekaf bouwjaar 1954

Binnenkort, op 16 tot en met 18 mei 2025 om precies te zijn, zal het jaarlijkse Legermotoren Treffen plaats vinden in Parkstad. Dat wordt georganiseerd door de vrijwilligers van het Geüniformeerden Ontmoetingscentrum Parkstad #GOC Parkstad. En toevallig, nee niet meer toevallig, ben ik daar ook een van de vele vrijwilligers.

En dit jaar mag ik als vrijwilliger meehelpen om dit treffen te organiseren. Om te beginnen mocht ik vandaag meerijden met Har, een voormalig militair die zijn hart o.a. verloren heeft aan het rijdend houden van een prachtige NEKAF Jeep (bouwjaar 1955) en een MotoGuzzi V50 NATO motor. Over die motor kan ik nu helaas nog niet veel schrijven, maar dat volgt later nog wel.

Har is niet alleen een geboren techneut met twee rechterhanden, maar hij is ook heel bedreven in het maken van routes. Daarbij heeft hij ook heel veel kennis van het prachtige Limburgse land, dus dé ideale kandidaat om de motorroutes voor dit treffen te maken. 
Hierbij moet er natuurlijk veel aandacht uitgaan naar de motoren die gebruikt zullen worden, waaronder de Moto Guzi V50 NATO, een Indian en een Harley beide uit de WO2 periode. Ook zal er minimaal één zijspan meerijden dus genoeg om rekening mee te houden.

Route testen

Omstreeks 10.00 uur reed Har zijn prachtige Nekaf voor en stapte ik na een heel lange periode weer in een Nekaf-Jeep. Lang, heel lang geleden ben ik namelijk zelf ook chauffeur van een dergelijke jeep geweest. Dat was tijdens mijn verplichte diensttijd. Toen reed ik in een Nekaf-jeep uit 1956, dus ook veel ouder dan dat ik zelf was. Maar ik heb er altijd goede herinneringen aan gehad; ze waren in onze ogen beter dan de Landrovers. 

De Nekaf van Har is natuurlijk met veel liefde onderhouden en, hier en daar, van enige luxe voorzien. Zo is deze jeep voorzien van dak, zijraampjes en deurtjes hetgeen ik destijds allemaal moest ontberen. Ja ik heb het toen echt wel koud gehad.....
Maar deze Nekaf, mooi en ook nog voorzien van een kachel. 

Voor het gemak had ik m'n Garmin Zumo XT2 en een stevige accu meegenomen zodat ik die de hele dag kon gebruiken. En dat heeft veel gemak opgeleverd, dat kan ik je verzekeren.
Het zal tegen 10.45 uur zijn geweest toen we bij het GOC Parkstad gebouw in Kerkrade arriveerden en dat we de taakverdeling bespraken. Dat is wel zo handig als je dat vooraf doet. Natuurlijk heb ik ook nog snel wat foto's gemaakt.





                            
Har had de route met behulp van de MyRoute-app routeplanner uitgewerkt en hij gebruikte een TomTom Rider voor de route-aanwijzingen. Dat is altijd spannend omdat een TomTom altijd automatisch zal herberekenen als je van de route afwijkt. Dan is het nog de vraag in hoeverre je oorspronkelijke route in tact blijft.

En zo gingen we op weg, Har en ik in de mooie Nekaf door het prachtige Limburgse land. Nu heb ik toch al aardig wat km's in deze mooie provincie gereden, maar vandaag ben ik weer op plekjes gekomen waar ik nog nooit van gehoord had, laat staan dat ik er ooit gereden ben. Ik heb dan ook weer zo ontzettend veel geleerd en daarnaast ook zoveel moois gezien. 
Har kon zich mooi op het rijden concentreren en ik gebruikte de beide navigatietoestellen om de route te controleren en aantekeningen te maken. Als er iets bijzonders was, dan plaatste ik een waypoint in de Garmin en schreef ik een notitie (met verwijzing naar het waypoint) in mijn logboek. 
Zo verliep alles soepeltjes tot dat we op enig moment op een pad kwamen dat almaar smaller werd. Op enig moment lukte het zelfs niet meer om uit te stappen en hebben we het voertuig iets moeten verplaatsen zodat ik kon uitstappen. Ik ben toen voorruit gelopen en heb een inschatting van het pad gemaakt. Ik vertelde Har dat er nog twee lastige, heel krappe plekken zouden komen, maar dat terugrijden moeilijker zou zijn.


Har besloot om door te rijden en de Jeep werd voorbereid op een lastig stukje bergopwaarts over het smalle pad. De spiegel werd ingeklapt en de versnellingsbak ingesteld: vierwielaandrijving en de lage gearing. 
Zo zijn we bergopwaarts over het almaar smaller wordende pad gereden en is het ons gelukt. Hier en daar hebben we even vastgezeten en moest Har zijn 'kunnen' bewijzen. Maar met vlag en wimpel geslaagd!

De uren en de km's vlogen voorbij en voor ik het wist hadden we de hele route, van zo'n 118 km gereden en was het inmiddels al 16.30 uur. 

Het is en wordt ongetwijfeld een prachtige route en rit die de deelnemers kunnen rijden. Er zijn zoveel unieke plekjes waar ook ik het bestaan niet van wist. Het is een prachtige mix van landwegen en ook redelijk veel gravelwegen (offroad). Ik wist niet dat er zoveel gravelwegen nog opengesteld zijn voor het verkeer, dus zal ik ze ook niet verklappen. Dat blijft ons geheim!

Ik kijk nu al uit naar de volgende testrit 😎

Reacties

  1. En de twee wandelaars vragen zich nu nog steeds af hoe we er doorheen gekomen zijn! Later kwamen we ze nogmaals tegen en kregen een lach en dikke duim.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk om je verhalen te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten