Route en Zumo XT2 testen
in de Eifel
Een route in de Eifel
Gisteren, donderdag 6 maart dus, ben ik omstreeks 09.30 op m'n motor gestap voor een langere rit. Ik wilde een nieuwe route én mijn Garmin Zumo XT2 met stuurbediening testen. Beter weer en omstandigheden voor deze rit had ik mij niet kunnen wensen.
Concept route gebruikt
Enige tijd geleden, toen ik m'n openstaande taken weer eens doornam, zag ik dat er nog een concept route uitgewerkt moest worden. Die route had ik eerder al getest en hierover op 9 mei 2024 een berichtje gepubliceerd #der Hammer met slecht weer.
Met de notities en de foto's van destijds ben ik aan de slag gegaan en het duurde niet lang tot ik alweer veranderingen in die route aanbracht. Ik herinnerde mij dat de tweede helft van de route wel aardig was, maar ik kon mij ook nog enkele knelpunten herinneren. En daar ben ik mee aan de slag gegaan, ook met de bedoeling om de route wat in te korten zonder het karakter hiervan te wijzigen.
En na wat gepuzzel was de herziene concept route in de Eifel klaar om getest te worden.
Ook de nieuwe Zumo XT2 getest
Als je dan toch op pad gaat om een route te testen was het logisch dat ik tijdens deze rit ook de nieuwe navigatiecombinatie Zumo XT2 met stuurbediening zou testen.
Zoals gezegd ben ik om 09.30 vanuit Susteren vetrokken richting het startpunt in Roetgen (Dld). Toen ik eenmaal op de snelweg was heb ik de route geladen (ja weer tijdens het rijden) en was ik in overtuiging dat alles goed zou werken. Ik had alle instellingen eerder getest waaronder de gesproken route-aanwijzingen.
Toen ik wat gepiep uit de headset hoorde komen, heb ik de gesproken aanwijzingen natuurlijk even getest en ja hoor: géén aanwijzingen, maar een kort gepiep. Mijn hersenen gingen even in overdrive en m'n bloeddruk schoot omhoog. Hoe was dat nu weer mogelijk?
Alles was getest, werkte goed en ik had geen veranderingen aangebracht. Het enige verschil met de testopstelling was de plaatsing van de navigatie in de motorsteun. Ik kreeg het bange vermoeden dat er wel eens een storing in de bekabeling hiervan zou kunnen zitten. En dat was een héél vervelende gedachte.
Bij de grensovergang bij Heerlen ben ik op de parkeerplaats gestopt en heb ik alle verbindingen getest. Het bleef bij een zielig piepje....
Vervolgens heb ik alle menu's op het navigatietoestel doorlopen en hierbij kwam ik uit bij de instellingen van de geluidskwaliteit (Navigation Audio Quality). Tijdens het testen had ik die op A2DP ingesteld en werkte die goed. Ik wijzigde deze instelling naar Lage kwaliteit HFP en tot mijn grote verbazing had ik nu wel goede kwaliteit gesproken aanwijzingen. Dat probleem had ik gelukkig opgelost en kon ik mijn rit voortzetten.
De route voerde mij vanuit Roetgen naar 'der Hammer' die ik nu met super goed voorjaarsweer kon rijden. Vorig jaar reed ik hier in de mist en de kou.
Nu was het genieten van die prachtige bochtencombinaties. Hierna ging het over de bekende wegen via Monschau naar Bad Münstereifel. Daarna werden de wegen wat slechter, maar de natuur en de omgeving des te mooier; meer ruw, ongeslepen en authentiek. De hoogteverschillen en prachtig bochtige wegen werden almaar meer en het genieten nam ook toe.
Omstreeks 12.30 uur heb ik, net voor het bereiken van de Rijn, een pauze ingelast op een afgelegen parkeerplaats naast de doorgaande weg. Daar heb ik de bovenstaande foto gemaakt.
Na de pauze was het niet lang voordat ik de Rijn bereikte en een stukje parallel aan de rivier ben gereden. Na enkele km's ben ik vervolgens weer afgebogen om de echte Vulkaneifel in te rijden. Het is heel vreemd als je weet dat die prachtige heuvels en meren waar je langs rijdt, ooit ontstaan zijn door vulkaanwerking.
Maar niet alleen de natuur en de omgeving waren indrukwekkend, zo ook de wegen die ik gereden ben. Deels bekende, maar ook veel minder bekende wegen. En hoewel ik best al veel in de Eifel gereden ben, was ik onder de indruk van de hoeveelheid bochtenwerk die ik onder de wielen heb gekregen. Zoveel verschillende bochten en daarbij die constante aan hoogteverschillen (tussen de 5500 en 6000 meter aan gemeten hoogteverschillen tijdens deze rit), gewoon indrukwekkend!
Ik hoef dan ook niet te schrijven dat ik enorm genoten heb van deze rit!
Toen ik omstreeks 17.00 uur de motor weer netjes op z'n stekkie parkeerde, had ik 420 km afgelegd en ruim 6 uurtjes tijd daadwerkelijk gereden. En dat heb ik ook wel even gevoeld.
Nu ik dit schrijf heb ik alles weer mooi bijgewerkt en kan ik alleen maar tevreden zijn met deze nieuwe route. Het is een route die je van west naar oost door de Eifel voert en je dit hele gebied kunt beleven. Er zijn zoveel verschillen te zien in de natuur, de cultuur en architectuur. Daarnaast geeft deze route een prachtige indruk van het bijzondere Vulkaneifel gebied. Deze route heeft al een speciaal plekje in m'n hart door al dat moois. Helaas moet ik er meteen bij schrijven dat deze route zeker niet voor elke rijder even geschikt zal zijn. Het is mijn inschatting dat je toch echt wel een meer ervaren rijder (in bergachtige omgeving) moet zijn én over wat uithoudingsvermogen moet beschikken. Voor dit laatste is het belangrijk dat je vooral ontspannen op je motor moet kunnen zitten, ook bij de lastige passages.
Voor mij is het nu nog even nagenieten en daarna aan de slag om deze mooite route te kunnen publiceren.
Wordt vervolgd 😎
Reacties
Een reactie posten