Motor Routes | een heerlijk rondje Rurtal- en Urfttalsperre #motorroutes in Duitsland #motorroute in de Eifel

 Een heerlijk rondje Rurtal- en Urfttalsperre (Eifel)

Rondje Rurtal- en Urfttalsperre

Na lang wachten was het eindelijk zover, een paar nachtjes geen nachtvorst en een redelijke temperatuur overdag. Snel heb ik een route in de Eifel samengesteld, spulletjes gepakt en op m'n Ducati gestapt. Rijden maar!

Een nieuwe route

De basis van de nieuwe route in de Eifel had ik enkele weken geleden al gemaakt, maar door de tijdelijke wegafsluitingen (m.n. de weekenden) moest ik die aanpassen. Daarom zat ik al vroeg achter m'n beeldscherm en heb ik die route aangepast. Eigenlijk is hierdoor een mooiere route ontstaan en ben ik er ook weer blij mee.

Omstreeks 10.30 uur ben ik vanuit Susteren vertrokken en ben ik bij het Westelijkste punt van Duitsland (dat dus hemelsbreed 800 meter vanf m'n woning ligt) de grens met Duitsland overgestoken. Bij het eerste tankstation heb ik de tank met Super E5 gevuld en moest ik €1,77 per liter betalen.

Hierna ben ik via kleine dorpjes richting de Eifel gereden. 

Het was erg wisselend, eerst de rustige dorpjes in de 'Selfkant' van Duitsland, daarna door de stad Eschweiler om vervolgens bij Schevenhütten al het herkenbare Eifellandschap binnen te rijden. En vreemd genoeg bleef de temperatuur maar stijgen en was het op een gegeven ogenblik zelfs 14 graden Celsius. Naarmate ik verder in het Eifelgebied en de hoger gelegen gebieden kwam, werd de temperatuur natuurlijk lager. Maar toch gemiddeld tussen de 9 en 11 graden Celsius, dus heel aangenaam voor deze tijd van het jaar!

De wegen waren nog erg vervuild en over het algemeen zag je vrijwel overal een grijs-bruinachtige laag op het wegoppervlak. Ook waren de wegen nog vervuild met zand en andere troep die normaliter snel weggereden wordt.

Ik heb mijn snelheid en rijstijl hier dan ook op aangepast. 

Toch was het volop genieten want er was niet veel verkeer, het was bijzonder rustig en sommige bochtencombinaties heb ik dan ook meerdere keren gereden. Rond de klok van 14.00 uur werd het nog rustiger in de dorpjes omdat de meeste winkels al gesloten werden. Rond de klok van 15.00 uur was het in de dorpjes bijna uitgestorven. Een - voor mij herkenbaar - beeld waren de mensen die hun stoepen veegden en de waterafvoergoten (van de straatdelen voor hun woning) schoon maakten. Dat is typisch duits.

Zoals ik al schreef was het puur genieten en heb ik m'n vaardigheden alweer kunnen toepassen. Helaas was de L249 nog steeds bij de Abtei Mariawald afgesloten in de richting van Heimbach. Dan zou je van de MyRoute-app toch verwachten dat deze afsluiting (die inmiddels meer dan 1 jaar duurt) toch zichtbaar wordt bij de routeplanning. Maar helaas dus niet.....

Nu is het omrijden vanwege die afsluiting geen straf want nu moest ik langs de Rurtalsperre en dan door het prachtige dorpje Heimbach naar de aansluiting op de bestaande route.

Daarna heb ik weer volop kunnen genieten van de mooie bochtencombinaties bij Nideggen en voor het bereiken van Bergstein. 

Vervolgens ben ik via Hürtgenwald, over de bijzonder mooie L25 (een aanrader) weer richting Aldenhoven gereden. Daar heb ik dezelfde route genomen als de heenweg. Tot slot ben ik ook nog gaan tanken bij hetzelfde tankstation om het brandstofverbruik goed te kunnen vaststellen. Bij de laatste tankbeurt, omstreeks 15.30 uur, moest ik  € 1,82 betalen voor dezelfde brandstof. Zo flexibel zijn de brandstofprijzen in Duitsland.

Toen ik de motor omstreeks 15.45 uur weer netjes op z'n plaats parkeerde, gaf de teller aan dat ik vandaag toch weer zo'n 235 km had gereden. Een mooie dag en weer een mooi concept voor een nieuwe route in de Eifel.
Wat wil je nog meer.