Motor Routes | Een bijzondere november dag (rondje Hoge Venen)

 Een bijzondere november dag

 (rondje Hoge Venen)

National Park de Hoge Venen

Mijn nieuwe Ducati  Multistrada 4VS GT stond al aan de druppellader toen de weervoorspelling een uitzonderlijke stijging van de temperatuur aangaf. In de nacht van zaterdag op zondag zou de temperatuur door een zuidelijke wind aanzienlijk stijgen en zou de dagtemperatuur maar liefst 16 - 19 graden Celsius kunnen worden. 

Dan laat je alle voorgenomen plannen los, ontkoppel je de druppellader en pak je je motorspulletjes om van die prachtige dag te genieten. Voor het vertrek heb ik nog snel een nieuwe route in de omgeving van het National Park Hoge Venen (B) uitgewerkt. Niet lang zoeken, maar gewoon wat puntjes op de kaart waarvan je weet dat ze mooi genoeg zijn. 

Omstreeks 10.45 uur ben ik op zondagochtend (24 november) vanuit Susteren vertrokken richting het startpunt in Withuis dat net ten zuiden van Maastricht ligt.

Bij het vertrek gaf de temperatuurmeter al zo'n 14 graden Celsius aan en voelde dat heerlijk na de laatste koude ritten.
De wind was echter heel verraderlijk door de sterke windvlagen en op de snelweg moest ik al flink corrigeren. Maar omdat het zo lekker warm was, was het niet meer dan een ongemak. Dat zou later nog veranderen.

Op de hoog gelegen weg naar Battice werd de wind echter meer dan een ongemak. Daar pakte de wind vol op de zijkant en was het goed uitkijken en de motor stevig kantelen (leunen). 

Vanuit Battice ben ik via een nieuwe route naar Bilstain en Dolhain gereden. Het was weer bijzonder om op een zondagochtend door deze dorpjes te rijden. Je ruikt de houtkachels, ziet de mensen naar de bakker (of de kroeg) lopen en alles heeft z'n eigen dynamiek. Nou ja, of je echt van dynamiek kunt spreken.....

Het heeft in ieder geval z'n eigen charme.

Regelmatig passeerde ik een locatie waar de brandweer bezig was met het opruimen van takken en omgewaaide bomen. Ook was het duidelijk dat er veel regenwater door de beken en riviertjes stroomde.

Hierna bereikte ik al snel de rand van het National Park de Hoge Venen en wilde ik aanvankelijk naar de service weg van de stuwdam La Gileppe. Helaas was er al teveel volk aanwezig en ben ik over de N69 verder gereden naar Jalhay.

Daar heb ik de N672 gevolgd en werd het duidelijk dat je in hoger gelegen terrein kwam. De temperatuur liep snel terug (5-7 graden) en al snel lag er sneeuw langs de weg (zie bovenstaande foto).

 

De wegen waren echter sneeuwvrij en belangrijker nog, er was geen zout gestrooid. Door de hoge temperatuur smolt de sneeuw natuurlijk snel en dat veroorzaakte dat de wegen overwegend nat waren. Ook moest je rekening houden met de bekende waterstroompjes die het regen/ smeltwater dwars over de weg afvoerden. Daarbij waren de wegen natuurlijk wel bevuild door zand, modder en bladeren. Allemaal factoren waar je dan rekening mee moet houden.

Het werd echter pas spannend toen ik de bochtige bosweg tussen Xhoffraix en Ovifat reed. Daar lag meer sneeuw en tussen de bomen waren nog koudere plaatsen (aangevroren sneeuwresten). Daarbij onoverzichtelijke bochten en veel hoogteverschillen. Maar m'n Ducati heeft het allemaal bijzonder goed en plezierig opgelost en heb ik de Tour-modus hiervan echt leren waarderen!

Via de N669 reed ik door het National Park naar de Duitse grens bij het plaatsje Kaltherherberg. Tussen Kaltherherberg en Mützenich volgde ik de prachtige bochtige weg met veel hoogteverschillen. Bij goede omstandigheden is dit een super mooie weg om te rijden, maar vandaag was het zeker een uitdaging. Ook hier lag sneeuw, maar waren de wegen sneeuwvrij en nat. Door de vele (onoverzichtelijke) bochten werd het regelmatig spannend.....

Vanuit Mützenich ben ik weer België ingereden en heb ik de N67 door het National Park gevolgd tot ik Eupen bereikte. Daar heb ik een mooie route langs het centrum ontdekt en ben ik via Baelen naar Henry-Chapelle gereden.
Daar heb ik toen de prachtige hooggelegen weg lang het Amerikaanse Oorlogskerkhof genomen. Op die hoog gelegen weg tussen de open weilanden kreeg ik natuurlijk de volle laag van de toch al sterke wind.

Daar heb ik aardig wat mee moeten stoeien want m'n motor (en ik) werden echt van links naar rechts gezwiept. Er was gelukkig weinig verkeer, maar het was nog hard werken op de motor!

Via Weerst en Berneau ben ik vervolgens naar het eindpunt van de route gereden. Daarna ben ik de snelweg opgedoken en huiswaarts gereden.

Omstreeks 14.30 uur was ik thuis en heb ik op m'n 'gemakske' wat gegeten en heb ik mij omgekleed. Hierna heb ik de motor een flinke poetsbeurt gegeven. Daarna heb ik de routegegevens verwerkt en ook nog wat van de zondagavond genoten. 

Het was een heel fijne en vooral bijzondere november dag in 2024 😎

(Oh ja, de route zal binnenkort ook beschikbaar komen op m'n blog)