Motor Routes | Een ritje in de Südeifel (D)

 Een ritje in de Südeifel (D)




De St.Vith - Eifel Route

Gisteren, donderdag 15 augustus, heb ik weer eens een oudere route uit de database 'getrokken' en ben ik richting Südeifel in Duitsland gereden. Alhoewel de route voor het grootste deel in Duitsland verloopt, start deze in St.Vith (B). Daarom heb ik deze destijds ook bij de routes in België geplaatst, maar dat ga ik binnenkort aanpassen.

De route

Vroeg in de ochtend was het nog behoorlijk bewolkt weer en leek het erop dat de voorspelling van droog & warm weer niet zou uitkomen. Toen ik omstreeks 09.15 uur richting Luik vertrok waren er al opklaringen zichtbaar en was de temperatuur ook al gestegen. 

Via Luik ben ik over de snelweg naar het startpunt van de route in St.Vith gereden. Het viel mij op dat er bijzonder weinig verkeer was, zowel in Nederland als ook in België. Het leek net een vroege zondagochtend en hierdoor was het lekker relaxed rijden. Het was vooral weer genieten op het stuk snelweg ter hoogte van Beamont (B). Daar heb je prachtige vergezichten omdat je bergaf en daarna bergopwaarts rijdt, waarbij je ook zicht heb op de lager gelegen gebieden aan weerszijden van de snelweg.

Bij de afrit 15 (E42) St.Vith heb ik de snelweg verlaten en ben ik eerst gaan tanken in St.Vith. Dat scheelt altijd weer wat euro's.
Daarna ben ik met de route gestart.

Het eerste deel van de route is een bekend deel dat in meerdere routes voorkomt. Via Oudler naar Burg Reuland. Daar was het terras van Bäckerei Sti'ne al goed gevuld want het is er heel fijn vertoeven en je krijgt er goede kwaliteit eten/drinken voor een goede prijs.
Ik ben natuurlijk doorgereden want ik was net pas met de route gestart en bij het verlaten van dit plaatsje zag ik een mooie kerkspits op een berg. Ik besloot om de route te verlaten en via een smal bergweggetje kwam ik bij het kerkje in het gehucht Weweler ( 95 inwoners) uit. Daar heb ik op m'n gemak wat foto's gemaakt.




Voor mij wederom een bewijs dat je de mooiste plekjes kunt vinden als je niet bang bent om de (bekende) hoofdwegen te verlaten!

Via de mooie N693 (met de mooie 200+ graden bocht) ben ik de grens met Duitsland gepasseerd en werden de wegen natuurlijk weer beter. Via de L1 ben ik richting Sevenig (Our) gereden en daar ben ik de mooie K152 opgedraaid.
Het was gewoon genieten van al die mooie bochten en vergezichten, zeker ook omdat er vrijwel geen verkeer was. Daarbij geeft deze route een goede indruk van de cultuur en specifieke bouwwijze in dit deel van de Eifel. Hier is nog heel duidelijk te zien welk geloof leidend is/ was en dat de kerk letterlijk en figuurlijk het centrum van een gemeenschap vormde. Toch heb ik ook nog wat foto's van andere mooie locaties in Irrhausen gemaakt.



Op de B410 naar het mooie plaatsje Daleiden werd ik nog getrakteerd op een mooie bochtencombinatie. Maar niet veel verder kreeg ik nog veel meer moois onder de wielen. De prachtige K189 met de vele bochtencombinaties en hoogteverschillen, die de loop van het riviertje Irsen volgt. 
Dan door het pietoreske Falkenauel en de weer de K51 met de uitzonderlijke bochtencombinatie. Te mooi voor woorden!
Maar het moois was nog niet op want de K50 met de bochtencombinaties doet zeker niet onder voor de K51.

En dit zijn dan ook het belangrijkste kenmerken van deze route: de mooie bochten, de bochtencombinaties, de hoogteverschillen, de goede land- en boswegen afgewisseld door de snelle hoofdwegen. 

Zo bereikte ik het zuidelijkste punt van de route bij het plaatsje Sinspelt en ging het weer in noordelijke richting.
Kort na het verlaten van Sinspelt zag ik vanaf de L4 een landweg met een bruggetje over het riviertje/ beek de Enz. Ik keerde de motor en ben toen naar die locatie gereden (route verlaten). Daar zag ik een super mooie waterdoorsteek met daarnaast een voetgangersbrug (zie bovenstaande foto).
Een ware uitdaging voor een adventure rijder!



Toen ik de doorsteek inspecteerde zag ik dat de stroomsnelheid van het water behoorlijk hoog was. De bodem van deze doorsteek bestond uit grotere rotsblokken met behoorlijk wat algvorming. Het water was op het diepste punt zo'n 50 - 60 cm. Het zou dus best lastig worden om zonder ondersteuning met de motor over te steken en dus liet ik deze gelegenheid voor wat hij was.
Ondertussen had ik m'n boterhammetje gegeten en besloot ik om door te rijden.


Langs de meanderende Enz reed ik naar het mooie plaatsje Neuerburg. Het was zeker leuk en interessant om rustig door dat pittoreske plaatsje te rijden. Niet veel verder verliet ik de L10 en heb ik wederom van de prachtige bochtencombinaties van de K60 kunnen genieten. Hierna ben ik de K57 en aansluitend de K58 opgedraaid. Ook dat zijn bijzonder mooie wegen met veel interessant bochtenwerk en hoogteverschillen. In het plaatsje Ammeldingen bei Neuerburg (K57) heb ik nog even wat foto's gemaakt van de mooie authentieke waterbron op de Brunnerstrasse (hoe toepasselijk).




Via de L9 en de L1 ben ik vervolgens naar het eindpunt van deze route in St.Vith gereden. Maar voordat ik het eindpunt bereikte heb ik nog even kunnen genieten van het mooie snelle bochtenwerk dat de N46 biedt.

Hiermee was de officiële route, die maar 111 km lang is en die je in 2 - 2,5 uurtjes kunt rijden, ten einde. Omdat het nog redelijk vroeg was heb ik nog wat waypoints op m'n Zumo ingesteld en ben ik via St. Vith en Amel naar het Bütgenbach gereden. Daarna ben ik via Weywertz door het Nationaal Park Hoge Venen (N669) naar Monschau gereden. En op dat deel nam de verkeersintensiteit behoorlijk toe en werd het gewoon druk. Via Roetgen en Aken ben ik vervolgens naar huis gereden. 

Omstreeks 15.30 uur was ik weer thuis en kon m'n KTM, met 380 km meer op de teller, weer in de ruststand. 

Na een nachtje erover geslapen te hebben, ben ik nog steeds onder de indruk van de mooie route. Ik weet niet meer hoe en wanneer ik deze route gemaakt heb, maar wel dat ik de route destijds gemaakt heb om zoveel mogelijk mooi bochtenwerk onder de wielen te krijgen. In de oorspronkelijke tekst bij de routebeschrijving heb ik destijds geschreven dat je toch wel een meer ervaren rijder moet zijn om van deze route te kunnen genieten. 
Daar heb ik nu een ander beeld over.

Deze route is niet voor de beginnende rijder, maar door de goede wegen en doordat het er niet druk is, kun je er ook met minder ervaring rijden. Sterker nog, door de diversiteit aan bochtenwerk kun je er mooi aan je bochten en rem- technieken werken. Ook biedt deze route je voldoende uitdaging om aan je kijktechniek te werken. Omdat er weinig verkeer is kun je lekker op je eigen tempo rijden en kun je dus ook nog volop van die prachtige omgeving genieten. 

Ik moet nodig de routebeschrijving aanpassen 😎






 


Reacties