Motor Routes | Italië Reis - dag 3

 Italië Reis 2024 

Dagroute 3

Dag 3

Dagroute 3 – R03

Van Höfen (Oostenrijk) naar het hotel in Levico Terme

De route is 338 km lang en heeft volgens de routeplanners een rijtijd van 5-6 uren

Vanuit het hotel steken we eerst weer de rivier Lech over en volgen we de B179 in Zuidelijke richting. We vermijden de tolwegen op onze route naar Italië.
We rijden langs de Blindsee, de Fernsteinsee en over de mooie bochtige B189 rijden we naar Mötz. Daar steken we de rivier Inn over en al snel rijden we op de eerste echte bergwegen de L309 en de L237 naar Oetz. Dan steken we het riviertje Otztaler Ache over en volgen de loop hiervan in Zuidelijke richting. We verlaten later de L240 en rijden verder op de prachtige B186 die ook wel die Timmelsjochstrasse genoemd wordt.
De kenner weet dan al dat we via de Timmelsjoch Oostenrijk verlaten en Italië inrijden. Over de indrukwekkende strada Statele Passo Del Rombo rijden we door het National Park verder in Zuidelijke richting.
Nadat we San Leonardo in Passina doorkruist hebben steken we het riviertje de Passino over. We volgen de loop van dit riviertje tot dat we Merano bereiken. Daar steken we dit riviertje over en rijden we via een korte doorsteek naar de Strada Provinciale Meltina-Avelengo (SP98). Deze prachtige bergweg volgen wij in Zuidelijke richting tot we Terlano bereiken. Vandaar gaat het naar de bijzondere stad Bolzano waar wij de rivier Isarco oversteken. Via de rand van het industriepark rijden we dan naar de SS12 die wij vervolgens tot het plaatsje Ora volgen Daar draaien wij de SS48 met de prachtige bochtencombinaties op en rijden we om het Nationaal Park Monte Corno heen.
Bij het plaatsje Castello di Fiemme volgen we dan de loop van het riviertje Torrente Avisio in Zuidelijke richting en langs het meer Lago Si Stramentizzo. Over de SP71 rijden we dan verder in Zuidelijke richting tot we de SS47 bereiken. We volgen dan de SS47 en rijden langs het grote meer Lago di Caldanozzo naar ons hotel in Levico Terme.

Dagverslag

Voordat we met deze dag route zijn gestart heb ik de weerberichten van o.a. de Timmelsjoch goed bekeken. De berichten waren wisselend, van redelijk droog met incidenteel een bui tot regenachtig met hier en daar een opklaring. Daarom had ik met Rene afgesproken dat we - voor de zekerheid - met warme en goede regenkleding zouden starten. En dat bleek geen slechte keuze......

Toen wij bij het hotel in Höfen (Reutte) vertrokken was het droog maar aan de frisse kant. De route verliep geheel over de B-wegen waardoor we de tolkosten konden vermijden. Daarnaast zijn de B-wegen gewoon de mooiste wegen om in Oostenrijk te rijden. We hebben dan ook volop kunnen genieten van de mooie wegen, mooie dorpjes, prachtige vergezichten en ga zo maar door.

Op ongeveer 34 km afstand van de Timmelsjoch zijn we bij een bakker gestopt en hebben daar toen voor een belachelijk laag bedrag koffie gedronken en heerlijk gebak gegeten.

Toen de weg echt begon te stijgen en de bochtencombinaties toenamen, heb ik de actioncam aangezet en heb ik mijn voorganger, Rene, gefilmd. En al snel bereikten we de bekende Timmelsjoch en mochten we de tolkosten hiervoor betalen. Op de parkeerplaats was het aanvankelijk rustig en hebben we daar enige tijd rondgekeken en heb ik wat foto's gemaakt. Aan de Oostenrijkse zijde was het weer gewoon goed zoals je op de foto's kunt zien.

Vervolgens zijn we over de SS44Bis verder gereden tot we bij het hoogste punt uitkwamen op ruim 2500 meter hoogte. Op dat stuk werd het almaar slechter, kouder, natter en lag er sneeuw langs de weg. Dat was weer zo'n bijzondere ervaring, van droog weer na enkele km's overgaand in mist, regen kou en sneeuw!

Daarna hoopten we natuurlijk op beter weer en droge wegen, maar dat was (deels) tevergeefs. De hele weg op Italiaans grondgebied naar het hotel hebben we constant wisselend weer gehad. Van korte droge periodes tot langere regenachtige periodes. Het wisselde soms binnen enkele minuten of binnen enkele km's afstand. Zo reden we op mooie droge bergwegen en dan waren het weer natte wegen in een mistige bergachtige omgeving. Het was dus best wel uitkijken en je aandacht erbij houden.

Gelukkig was het laatste deel van de SP98 tussen Frassineto en Terlano droog en scheen daar zelfs het zonnetje. Door de prachtige bochtencombinaties, de hoogteverschillen, de mooie natuur en het feit dat er vrijwel geen verkeer was, raakte ik in de 'Zen-mode'. Gewoon in een 'super-flow' door het ultieme genieten van het motorrijden. Om nooit meer te vergeten!

Eigenlijk is dat laatste de beste omschrijving voor deze bijzondere dag. Zoveel mooie en intense indrukken die het tot een bijzondere ervaring maken!