Motor Routes | de Eifel Route 18 - gewoon genieten

 de Eifel Route 18 - gewoon genieten




Niet perfect, maar zó mooi

Gisteren heb ik de Eifel Route 18 gereden en ondanks te foutjes in de route heb ik geweldig genoten. Als je van de minder gepolijste kant van de Eifel houdt, dan is deze route zeker een aanrader!

Zoals gebruikelijk heb ik de avond voor vertrek de Eifel Route 18 van m'n Blog gedownload en deze in m'n Garmin Zumo XT  geladen. Vooraf heb ik nog snel het start- en eindpunt van de track gecorrigeerd omdat die bij de Eifel Route 19 té dicht bij elkaar stonden. En bij deze Route was dit ook het geval, dus even een correctie toegepast.

Toen ik omstreeks 09.15 uur richting Duitsland vertrok was het licht bewolkt, nog aan de frisse kant en stond er een straf windje. Maar alles wees erop dat het een droge en wellicht redelijk warme dag zou gaan worden.

Op weg naar het startpunt bij de Biker Ranch in Simmerath heb ik nog snel getankt want het verschil met Nederland blijft gewoon te groot. Omstreeks 10.45 uur had ik het startpunt van de 210 km lange route bereikt en kon het genieten beginnen.

Het duurde niet lang tot ik de mooie bochtencombinaties op de L218 bereikte. Voor mij zijn dergelijke bochtencombinaties altijd een graadmeter voor m'n vaardigheden en mentale conditie. En gisteren merkte ik bij de eerste bochten al dat het wel goed zat. Alles verliep mooi soepel, zoals ik het wilde en dat gaf mij een heel goed gevoel.
Dat gevoel werd nog eens versterkt toen ik door het prachtige plaatsje Heimbach reed. Mooie authentieke huizen, straatjes en niet teveel verkeer.

Daarmee raakte ik ook meteen de kern van deze route: veel bos/ landwegen (K-wegen), veel hoogteverschillen, prachtige vergezichten en super leuke (mooie) authentieke dorpjes. De route laat je kennis maken met de minder gepolijste kant van de Eifel. Soms lijkt het een beetje op België en rij je op minder goede wegen, is de infrastructuur minder goed, maar wordt het juist hierdoor leuker!

Bij het plaatsje (gehucht) Eicks volgde ik de route en zag ik aan de linkerkant een kasteel liggen. Vanaf de route kon ik enkel wat merkwaardige torentjes zien en ben ik omgekeerd. Via een doodlopende weg kwam ik vervolgens uit bij de achterzijde van het kasteel (Schloss Eicks). Wat een plaatje......






Daarna volgde ik de prachtige route over de vele K-wegen met de mooie bochtencombinaties en prachtige vergezichten. Ook de authentieke dorpjes gaven een mooi beeld van de cultuur, het dagelijkse leven en de historie van deze streek. 




Het was al snel 12.45 uur en ben ik op een mooie landweg gestopt om daar rustig m'n boterhammetje te eten. Wat is het dan heerlijk als je alleen dierengeluiden, de wind en slechts zelden het geluid van een auto hoort. En dan het uitzicht...


 
Niet veel later volgde ik de L10 en zag ik bij het dorpje Kerpen een prachtig kasteel hoog op een heuvel staan. De route voerde mij langs het  plaatsje en ik besloot om terug te rijden. Dat was een goede keuze want al snel zag ik de bijzonder mooie kern van dit kleine plaatsje. Het was alsof ik naar een plaatje uit een sprookjesboek keek. Daar heb ik de foto gemaakt die aan de bovenzijde van dit bericht staat. 
Het kasteel (Burg Kerpen) stamt al uit de twaalfde eeuw, maar heeft in de loop der eeuwen diverse metamorfoses ondergaan.



Na al dat moois reed ik door het mooie Gerolstijn en had ik hiermee het zuidelijkste puntje van de route bereikt. 

Hierna reed ik eerst in westelijke richting en vervolgens in oost-noordelijke richting. Hierbij zag ik de bijzonderheden die je in het gebied van de Vulkan-eifel aantreft. Veel wegkruisen zijn bijvoorbeeld gemaakt van Lavasteen en zijn er heel wat meren die door vulkanisme ontstaan zijn. 

Doordat de route voornamelijk over de minder bereden K-wegen verloopt, zie je andere bezienswaardigheden dan op de doorsnee toeristische plekjes. Dat maakt deze route zo interessant voor rijders die meer willen dan alleen motorrijden.

Toch heb ik tijdens het rijden van deze route voldoende uitdagingen gehad. Omdat je veel over de kleinere K-wegen rijdt, kwam ik regelmatig bij onverwachte bochten/ bochtencombinaties uit. Soms leek een weg mooi rechtuit te verlopen, maar zat er een onverwachte bochtencombinatie in. Daarnaast moest ik natuurlijk ook rekening houden met tegemoetkomend verkeer; de lokale bevolking die de bochtjes afsneden en daar geen motorrijder verwachtten.....

Maar het goede weer, de bijzondere K-wegen, de prachtige natuur, de vergezichten, de authentieke dorpjes, de fantastische fotomomenten en het heerlijke motorrijden maakten het tot een bijzonder mooie ervaring.   

Toen ik de motor omstreeks 16.30 uur weer op z'n plaats parkeerde was ik vermoeid, maar had ik een goed gevoel. Dit was weer zo'n dag waardoor je uitkijkt naar de volgende motorrit!

En de foutjes die ik in de route ontdekt heb, zijn inmiddels al opgelost. De route is hierdoor zo'n 9 km langer geworden, maar is daarom niet minder mooi.
 
 

Reacties