Motorroutes | 'der Hammer' met slecht weer

 'der Hammer' met slecht weer

Een nieuwe route

Enkele weken geleden heb ik een nieuwe route bedacht die van West naar Oost door de Eifel verloopt. Gisteren, woensdag 8 mei, ben ik met redelijk goed weer vanuit Susteren vertrokken om de route te testen.

Omdat ik eerst in Havert (Dld) moest tanken ben ik vervolgens via Brunssum, Landgraaf en Kerkrade richting Aken gereden. Via de snelweg ben ik toen naar het startpunt van de route in Lichtenbusch (Aken) gereden. 

Toen ik thuis vertrok was het weliswaar licht/middel bewolkt en fris, maar goed te doen. Ik weet nog dat ik eraan dacht om het iso-vestje thuis te laten, maar voor de zekerheid had ik het toch aangetrokken. Het kon wel eens wat frisser worden in de hoger gelegen Eifel. En wat was ik wat later blij met dit iso-vestje!

Ter hoogte van Roetgen sloeg het weer al om en werd de bewolking niet alleen dikker, maar leek de wolkenbasis ook steeds lager te komen naarmate de route hoger verliep. Niet veel later bereikte ik het dorpje Echerscheid en reed ik letter en figuurlijk in de wolken en de regen. De temperatuur was zo snel gezakt dat ik de handvatverwarming in de hoogste stand had gezet. En nog had ik koude handen. Het zicht was ronduit slecht; stukken met slechts 30-40 meter zicht waren geen uitzondering.

Ik maakte mij dan ook wel lichtjes bezorgd over 'der Hammer' die ik naderde. Een mooi bochtig stuk (zie afbeelding) met veel hoogteverschillen dat bij droog weer al interessant is.

                            

Ik besloot om toch door te rijden en hierbij heb ik dankbaar gebruik gemaakt van de route-aanduiding op m'n Garmin Zumo. Gelukkig waren er stukjes met wat meer zicht (50-100 meter) en was de weg gewoon constant nat/ vochtig. Dat betekent dat je gewoon je rijstijl moet aanpassen en dan ga ik gewoon wat 'ronder' rijden. Je banden hebben veel meer grip dan je zelf denkt en het probleem zit doorgaans tussen je oren. Ik heb geleerd dat je in die situaties vooral moet ontspannen, proberen niet te verkrampen. Op enig moment merk je dan dat het rijden in de regen of onder moeilijke omstandigheden ook mogelijk is. Het is/ wordt dan gewoon onderdeel van het motorrijden.

En die mindset heeft mij uiteindelijk geholpen om de route toch uit te rijden, want ik heb tot 12.00 uur alleen maar slecht zicht (mist/ bewolking), regen en kou gehad. Soms leek de bewolking even open te breken, maar 1 km verder zat ik alweer in de 'prut' en was ik blij met 50 meter zicht. 

Ik moet eerlijk bekennen dat ik op sommige momenten toch eraan gedacht heb om de route af te breken en huiswaarts te rijden. Zeker toen ik bijna 3 uren gereden had en ik honger kreeg. Ik dacht er toen over om ergens te stoppen, een warme snack te eten en naar huis te rijden.

Gelukkig brak de bewolking net op tijd (voor mij dan) en kwam er een zonnestraaltje kort voordat ik de K29 bereikte. Daarover was ik bezorgd omdat dit een prachtige bosweg is, maar om die onder die slechte condities te moeten rijden........

En later werd mijn doorzetten beloond met prachtige wegen zoals de K29, de L234 en de L85, wegen die ik anders niet had ontdekt.

Het weer werd langzaam beter; de zon warmde niet alleen de aarde op maar ook m'n lichaam en gaf mij nieuwe energie. Dat had ik inmiddels wel nodig want toen ik bij de Rijn arriveerde (Andernach) was ik pas op de helft van de route.

Onder een waterig zonnetje at ik m'n boterhammetje en voelde ik de energie terug komen. Tijd voor het tweede deel van de route.

In dit tweede deel van de route ontdekte ik nog meer mooie wegen, van snelle stuurwegen tot leuke land/ boswegweggetjes.

Ook kon ik tijdens dit deel van de route genieten van de bijzondere en mooie omgeving van de Vulkan-Eifel. Een gebied dat lang geleden is ontstaan door de inwerking van 350 grote- en kleine vulkanen. Hierdoor zijn ook meerdere binnenmeren ontstaan. Zo ben ik tijdens deze rit langs de Laacher See en de Kronenburger See gereden die beide door vulkanische werking zijn ontstaan.

De route voerde mij ook nog langs de bekende Nürburgring, die geen verdere uitleg nodig heeft lijkt mij. Het is een imposant complex en daar kun je het best langs rijden als er geen wedstrijden zijn!

Daarna volgden veel karakteristieke Eifel-dorpjes tot ik via de zuidzijde van Monschau weer op de route-heen uitkwam. Dat was handig want op de heenweg had ik al gezien dat in Roetgen meerdere tankstations lagen. En daar was het dan weer goedkoop tanken, dus nog even een tussenstop gemaakt om de tank te vullen.

Daarna ben ik via de snelweg rechtstreeks huiswaarts gereden en na 457 km heb ik de motor weer netjes in de schuur geplaatst. Na deze lange dag had ik even geen zin en puf meer om nog wat aan de routes of foto's te werken.

Maar toch heb ik deze dag met een heel goed gevoel afgesloten. Niet alleen omdat ik toch doorgezet heb ondanks de regen en de kou, maar vooral omdat de beloning hiervoor zo mooi was. Ik heb namelijk weer prachtige wegen ontdekt en ontzettend genoten van die mooie Vulkan-Eifel. 

Binnenkort zal ik de uitgewerkte route op dit blog publiceren.