Motorroutes | Naar de kust en zo

 Naar de kust en zo

Een lange dag

Gisteren, zondag 21 april, heb ik een lange rit naar de kust gemaakt. Tijdens deze rit heb ik verschillende wensen - die nog op mijn lijstje stonden - ingevuld. 

Al meerdere jaren had ik de wens om nog eens een bezoekje te brengen aan Den Haag, waar ik lang geleden meerdere jaren gewoond en gewerkt heb. Ik was daar toen werkzaam bij de politie van 's-Gravenhage, zoals het Korps destijds genoemd werd. Het was toen nog een zelfstandig politiekorps (gemeentepolitie) en waarschijnlijk een van de rijkste en best uitgeruste korpsen in Nederland. Dat kwam mede door de inkomsten die verkregen werden uit de extra politietaken (zoals ambassadebewaking e.d.) die werden uitgevoerd. Voor de 'dienders' die er werkten was er altijd werk genoeg.

Ik heb er in korte tijd ontzettend veel meegemaakt, geleerd en er heel graag gewerkt. 

Maar zoals de meeste Limburgers dat deden, ben ik later weer naar een korps in Limburg verhuisd. Een stap waar ik, wat werkgever en werkomgeving betreft, heel veel spijt van heb gehad. Uiteindelijk heeft de tijd die ik in Limburg bij de politie gewerkt heb, ervoor gezorgd dat ik PTSS (Posttraumatische Stressstoornis) heb gekregen. En dat is helaas onomkeerbaar....

Een uitnodiging voor een feestje

Toen ik enkele weken geleden een email kreeg met de aankondiging van een jubileumfeestje was dat een goede reden om een ritje richting Den Haag te maken. 

Het feestje was ter ere van het 10-jarige bestaan van MyRoute-app en ik wilde graag de 'Meet & Greet' bijwonen in het bedrijfskantoor van deze organisatie in Zoetermeer. Dat is maar 20 minuten rijtijd verwijderd van de locaties die ik in Den Haag wilde bezoeken. 

Goede redenen om een ritje naar de kust te maken.

Eerst naar de kust   

Het was omstreeks 11.00 uur toen ik bij een grijze lucht en met slechts 8 graden Celsius thuis vertrok. Er stond veel wind en ik moest echt doorzetten om toch op pad te gaan. De route die ik had uitgestippeld was gewoon de snelste route naar Scheveningen, dus vooral snelwegen en hoofdwegen.

Alhoewel ik voldoende kledinglagen had aangetrokken kreeg ik het na een uurtje rijden best koud. De handvatverwarming had ik al snel op de hoogste stand gezet en werd het gewoon zo'n kille tocht naar het Westen.

Maar hoe dichter ik bij de kust kwam, hoe meer de bewolking brak en het zonnetje zichtbaar werd. De temperatuur was inmiddels ook naar prettige 10 graden Celsius opgelopen en zo bereikte ik de Strandweg in Scheveningen. Daar heb ik - heel lang geleden - menig uurtje 'gesurveilleerd' omdat ik op Scheveningen gestationeerd was.

Ik parkeerde de motor op z'n parkeerplaats voor motoren, maakte wat foto's en at m'n broodje kaas. Het was niet erg druk en de (strand) bezoekers liepen met handschoenen, mutsen en winterjassen. 

  

Na enige tijd en het ophalen van wat herinneringen ben ik weer opgestapt en naar de Binnenhavens gereden. Ook dat deel was enorm veranderd en waren delen hiervan niet meer opengesteld voor al het verkeer. 

Toch ben ik daar even naar de kades gereden en heb ik de schepen bekeken. De specifieke geuren die je alleen bij dit soort havens/ kades kunt ruiken, riepen meteen weer mooie, maar ook heftige herinneringen op. 

Daarom maar wat foto's gemaakt.

Daarna heb ik wat locaties bezocht waar politiebureaus, waar ik werkzaam ben geweest, gevestigd waren . En dat was best schrikken moet ik zeggen.

Inmiddels zijn, zoals in heel Nederland, veel politiebureaus gesloten en hebben de bureaus die nog geopend zijn, hun beste tijden gekend. Zo ook het wagenpark dat ik bij de bureaus zag. Waar wij, vroegáh, in mooie en goed onderhouden Mercedes voertuigen reden, zo rijden ze nu in afgetrapte en slecht onderhouden voertuigen. Voertuigen die voor de bureaus op de rijbaan/ trottoirs stonden en die er gewoon niet uitzagen. Nee, de gloriedagen van dit Korps zijn duidelijk kapot gemaakt door de eenheidsworst van de Nationale Politie. 

Het bordje aan de gevel van het hoofdbureau van politie (destijds) is voor mij dan ook illustratief voor het verval.

Tijd voor een feestje

Van het verleden naar het heden en dus was het tijd voor de 'Meet & Greet' bij MyRoute-app in Zoetermeer.

Na een kort ritje van zo'n 20 minuten arriveerde ik bij het bedrijfs(verzamel)gebouw waar de organisatie van MyRoute-app gevestigd is.

Het was niet te missen want er stonden al vele tientallen motoren rondom het pand geparkeerd.

Eenmaal binnen en na de felicitaties aan Michel van Hagen (eigenaar/ founder) en z'n team kon ik gelukkig wat opwarmen aan de warme koffie.

Er was nog een presentatie/ training bezig en tientallen geïnteresseerden zaten of stonden in de centrale hal van dit gebouw. Wat mij opviel was het aantal vrouwen dat aanwezig was. Leuk om te zien dat het aantal vrouwen dat deze gelegenheden bezoekt, groter is geworden!

Je kunt het een hele prestatie noemen wat Michel (en zijn team) voor elkaar heeft gekregen. Een dergelijk platform vanaf 'scratch' opbouwen, uitbouwen en in stand houden is zeker niet eenvoudig. De concurrentie is moordend en de gebruikers worden steeds veeleisender. Je moet constant ontwikkelen en in de markt blijven. Het zou mij niets verbazen als dat een platform als MyRoute-app in de toekomst ook een deel van de reisorganisaties zal overnemen. Het is, in mijn ogen, een logische volgende stap. 

Omstreeks 15.00 uur begon de 'Meet & Greet' en werd het een gezellige boel. Wat hapjes, wat drankjes en natuurlijk veel sterke verhalen. Een mooie gelegenheid om over gemeenschappelijke interesses te praten en dat schept verbinding.

Ook voor iemand die het, net als ik, moeilijk vind om contacten te leggen, zijn dit soort samenkomsten ideaal. En zo heb ik ook weer heel interessante en mooie mensen ontmoet!

Huiswaarts

Omstreeks 16.45 uur ben ik weer op m'n motor gestapt en huiswaarts gereden. Bij vertrek scheen het zonnetje nog en dacht ik er nog even over om m'n vest uit te trekken. 

Normaliter denk je dat het warmer wordt als je richting het Zuiden rijdt, maar tijdens deze rit even niet. Het werd almaar frisser, bewolkter en uiteindelijk reed ik ter hoogte van Eindhoven door een stevige hagelbui. Wat was ik blij dat ik het vest niet had uitgetrokken.

Het laatste stukje ben ik door België gereden en heb ik daar natuurlijk nog even getankt. Omstreeks 19.30 uur was ik thuis en had ik ruim 440 km afgelegd. 

Het was een lange dag maar ik had hem voor geen goud willen missen!