Motorrit | Omgeving Vijlen - Bocholtz

 Motorrit 

Omgeving Vijlen - Bocholtz

Tussen Vijlen en Bocholtz

Gisteren heb ik wat uurtjes tijd genomen om enkele locaties te bezoeken. Ik wilde wat foto's maken en informatie verzamelen. En als vervoermiddel natuurlijk de motor!

Als voorbereiding had ik enkele locaties opgezocht met behulp van het kaartmateriaal in Garmin Explore (webversie). In de webversie kun je namelijk uit verschillende kaarten selecteren en dat is best wel handig. Vervolgens was het gewoon op een specifieke locatie klikken en daarvan een waypoint maken. Daarna een naam geven en de synchronisatie met de smartphone/ het toestel verlopen dan automatisch. Best handig!

Als eerste wilde ik naar de hooggelegen Abdij Sint-Benedictusberg. Dat is een prachtig klooster dat je gewoon niet kunt missen. Het bevindt zich namelijk op een heuvel langs de N278 (tussen Nijswiller en Mamelis). Vorig jaar heb ik een foto-expositie bezocht over dit klooster en de kloosterlingen. 

Toen ik de smalle toegangsweg inreed zag ik de prachtige omgeving en de steile weg naar de toegang van hoger gelegen klooster. Helaas was het klooster niet vrij toegankelijk en ben ik weer omgekeerd. Maar als je goed om je heen kijkt, dan zie je altijd mooie dingen en zo heb ik onderaan de heuvel toch mooie foto's kunnen maken.

Daarna wilde ik naar een waterdoorsteek bij Mamelis, maar wilde ik die via de Duitse zijde bereiken. De grens Nederland-Duitsland is in dat deel geen mooie rechte lijn, maar historisch en door natuurlijke elementen bepaald. 

Zo is vermoedelijk ook die waterdoorsteek bij Mamelis ontstaan. Een boer (of bewoner) was het zo zat dat hij altijd moest omrijden om bij zijn grond te kunnen komen, dat hij zelf een stukje 'weg' heeft aangelegd. Er was namelijk geen rechtstreekse verbinding door de grens met Duitsland. Dit stukje 'weg' doorkruist echter ook de Seizerbeek en is gebouwd met behulp van natuurlijk materiaal. Een ideale combinatie voor offroadrijders.

foto uit 2019

Bij het klooster selecteerde ik de locatie aan de Duitse zijde dat ik als waypoint had op opgeslagen op m'n zumo en volgde de aanwijzingen. Die stuurden mij over de Oude Bocholtzerweg richting Duitse grens. Aanvankelijk was deze mooie bosweg geasfalteerd, maar dat werd rap slechter om vervolgens in een gravelpad over te gaan. Dus heb ik, ongepland, toch weer een leuk stukje offroad kunnen (moeten) rijden.

Helaas bleek de hele omgeving waar ik wilde uitkomen niet bereikbaar voor gemotoriseerd verkeer. Ja als die Duitsers iets doen, dan doen ze het 'Gründlich' en tot grote frustratie van een motorrijder.

Om de rit toch met een goed gevoel te laten eindigen ben ik via de buitenwijken van Aachen (Aken) naar Heerlen gereden. Daar heb ik op de Oliemolenstraat de foto in de kop van dit bericht gemaakt. 

Daarna ben ik via de Parkstadring naar Brunssum en vervolgens via Duitsland huiswaarts gereden. 

Het waren weer drie aangename uurtjes.