Even terug in de tijd
Rondje om in te rijden
Het zout is inmiddels van de straten gespoeld en de temperatuur goed genoeg voor een niet al te lange rit. Het was dus tijd voor een rondje om m'n nieuwe KTM in te rijden.
Vanochtend ben ik al vroeg gestart met de voorbereidingen voor een korter ritje. Zo moest de acculader ontkoppeld worden, de banden op de juiste spanning gebracht worden, de systemen even getest worden.
Ook moest ik de nieuwe helm nog afstellen en het nieuwe BT headset aan de praat krijgen. Daarna was het de nieuwe motorkleding aantrekken en alles fatsoeneren.
Een heleboel nieuwe spullen waar ik gewoon weer aan moet wennen. Daar heb ik dan ook gewoon even de tijd voor genomen. Het was niet de bedoeling dat ik zoveel spullen zou vervangen, maar soms lopen zaken anders dan je wilt.
Zo heb ik gewild en ongewild veel spullen (moeten) vervangen en kan ik voorlopig weer vooruit.
Nadat ik de motor even warm had laten draaien ben ik op pad gegaan. Omdat de motor nog ingereden moet worden besloot ik om een route te rijden waarbij ik zoveel mogelijk afwisseling zou hebben. Veel optrekken, remmen, schakelen, verschillende toerentallen en hierbij ook de verschillende systemen testen.
Zo heb ik de rij modi getest, de elektronische vering/ demping en nog wat geneuzel. Zo blijf je lekker bezig met zo'n motor.
En voor de zekerheid besloot ik om niet al te ver van huis te gaan, een route te rijden die ik goed ken en waarvan ik zeker was dat de wegen zout-vrij zouden zijn. Daarbij heb ik de natuurlijke eigenschap om altijd de heuvels of heuvelachtig terrein op te zoeken.
Zo kwam ik vanochtend weer in de streek waar ik als kind opgegroeid ben. De Oostelijke Mijnstreek en mijn geboorteplaats Brunssum. De mensen uit die streek hoef ik niet te vertellen hoe bijzonder het is om in de mijnstreek op te groeien. Zeker als ik nu terug kijk.
Dan denk ik terug aan mijn eerste bewuste herinneringen van motoren. Aan de jongere broers van mijn moeder, allen mijnwerkers die lang (en hard) moesten werken om een motor te kunnen kopen. En zij reden allemaal op die prachtige zwarte BMW's met veel chroom. Dan mocht ik als peutertje voor op de tank van de motor mee een rondje door de straat. Geen helmen, wel vette kuiven, sigaretten, gepoetste motoren en zondagse kleding.
Waarschijnlijk is toen al de basis voor mijn voorliefde, het motorrijden, gelegd.
Toen de mijnen door de regering gesloten werden raakten veel mensen werkeloos. Verviel de glans van de Oostelijke Mijnstreek in armoede en uitzichtloosheid. Ook ik heb mijn geboortestreek destijds moeten verlaten om ergens anders een bestaan op te kunnen bouwen. Maar mijn jongste herinneringen koester ik nog steeds.
En morgen is weer een dag......
Reacties
Een reactie posten