Blog | Para o Brasil 2023

 Para o Brasil 2023

Vakantie in Brazilië

Soms zijn er van die reizen waar je van droomt, die hoog op je verlanglijstje staan, maar die - om de een of andere reden - lang uitgesteld worden. En dan gebeurt er iets in je leven waardoor je besluit om niet meer uit te stellen.....

Toen ik Hannie medio 2004 leerde kennen was zij net terug in Nederland na enkele jaren ontwikkelingswerk in Brazilië te hebben gedaan. Het was al haar tweede meerjarige project in dat land, ze had dan ook ruim voldoende kennis, ervaringen en vriendschappen opgebouwd. Toen het tweede project ten einde liep gebeurde hetzelfde met haar relatie en besloot ze om alleen naar Nederland terug te keren. Dat was mijn geluk!

Zo heb ik Hannie leren kennen en zijn we later getrouwd. Het werd een drukke boel want ik bracht m'n twee biologische kinderen - die na de scheiding bij mij zijn gebleven - mee in het gezin. En Hannie voegde wat later haar adoptiekind uit China toe aan het bonte gezelschap. Het waren dan ook drukke jaren met de nodige uitdagingen.

Hannie was al vroeg in haar jeugd op ontdekkingsreis gegaan en toen wij elkaar leerden kennen had ze al een groot deel van deze aarde gezien. Daarnaast had ze ook al vanaf haar 18e levensjaar het motorrijbewijs en de nodige motoren gereden. Toen ik tijdens onze eerste date grote verhalen verkondigde over een Ducati Monster luisterde zij aandachtig. Toen ik klaar was met raaskallen zei ze alleen "Dat weet ik, want ik heb er zelf een gehad". Daar stond ik met m'n mond vol tanden want ik had zelf geen rijbewijs én geen motor. Schoorvoetend moest ik toen bekennen dat ik geen rijbewijs en geen motor had, maar dat ik wel héél graag motor zou willen rijden. Haar antwoord hierop was kort, maar vernietigend voor mijn ego. Ze zei heel koeltjes "Dan kom je toch eens gezellig bij mij achterop". Die opmerking kwam heel hard binnen. 

Toch zijn we later getrouwd!

In 2008 kwam Hannie, ondanks alle hectiek binnen ons gezin, met het voorstel dat ik m'n motorrijbewijs zou behalen en daarna een motor te kopen. En dat gebeurde, met alle gevolgen van dien.

Grote wens

Het was altijd een grote wens van Hannie om naar Brazilië terug te keren, haar vorige werkomgeving en de resultaten van het project te zien. Natuurlijk ook om al haar vrienden weer te ontmoeten. Maar door de vele 'ups and downs' die het leven zo kent was zo'n reis voor ons niet eerder mogelijk.

Toen wij enkele maanden geleden weer zo'n 'down' te verwerken kregen werd het duidelijk dat we niet langer moesten uitstellen wat wel mogelijk was. En zo besloten we op een avond om de - zo gewenste - reis toch te maken. 

Hannie ging direct aan de slag en binnen heel korte tijd had ze een complete reis uitgewerkt. Omdat Hannie kennis en ervaring heeft met het organiseren van dit soort reizen heb ik geen enkele moeite hoeven te doen en kan ik vertrouwen op een goede uitkomst.

Mijn rol blijft tijdens de reis dan ook beperkt tot het genieten, zo nu en dan een koffer te verplaatsen, weer te genieten en - het liefst zo min mogelijk - met een creditcard te zwaaien.

Tijdens deze reis zal ik ongetwijfeld veel nieuwe ervaringen opdoen, mensen leren kennen, een nieuwe cultuur leren kennen en kan ik mij helemaal toeleggen op het verhogen van m'n cameravaardigheden. En tijdens deze reis even geen motorritten, maar gewoon met een huurauto op pad.

Het aftellen is nu dan ook begonnen.