Discriminatie of rechtmatige beperkingen
Discriminatie of rechtmatig
Toen ik enkele dagen geleden het zoveelste bericht op m'n beeldscherm zag over verdere uitbreiding van tijdelijke verboden voor motorrijders, kreeg ik eerst een opwelling van woede. Nadat de emotie iets had afgenomen heb ik me even in de materie verdiept. Uiteindelijk ben ik toch nieuwsgierig naar mijn toekomstperspectief als motorrijder.
Das Pilotprojekt Holzminden 2024
De berichten over dit 'project' waren de aanleiding voor mij om een verdiepingsslag te maken. Ik zal hieronder even kort samenvatten wat dit inhoudt.
Holzminden is een plaats (Kreis) in Duitsland ruwweg gelegen tussen Dortmund en Hannover. Het is een gebied dat graag bezocht wordt door motorrijders en dus zijn er de inmiddels bekende strubbelingen tussen de lokale bewoners en de bezoekers op hun motoren. Onder leiding van de Groene Partij (die Grünen) heeft men nu een project opgetuigd om de motorrijders zoveel mogelijk te kunnen afschrikken of te ontmoedigen om de plaats (Kreis) te bezoeken. Natuurlijk wordt ook de lokale politie ingezet om zoveel mogelijk boetes uit te delen.
In het bericht van Motorcycle News over dit onderwerp kun je e.e.a tot in detail lezen. Wat ook in dit bericht nadrukkelijk duidelijk wordt, is de inzet van het zogenaamde 'Tiroler Modell' dat als basis wordt gebruikt. In het geval van het Pilotprojekt Holzminden 2024 gaat men echter nog verder in het beperken van de rechten van motorrijders.
Het 'Tiroler Modell'
In 2020 heeft de deelstaatregering van Tirol een tijdelijk rijverbod (uitsluitend voor motoren) uitgevaardigd voor bepaalde passen in Tirol.
Hierbij heeft men de grondslag gesteld dat motoren die een standgeluid van meer dan 95 dB(A) produceren niet meer toegelaten zijn op die bepaalde wegen (passen) tijdens de vastgestelde periodes. Hierbij gaat men zelfs voorbij aan de homologatie van de (door de officiële organisaties) goedgekeurde motoren. Zelfs het Europese recht wordt hierbij genegeerd.
Daarnaast zijn er nog meer punten van kritiek te noemen op bijvoorbeeld de wijze waarop geluidsmetingen worden uitgevoerd of de rekenmodellen die gehanteerd worden.
Deze methode is door het Oostenrijkse Landsgerecht, bij een eerste rechtszaak, (nog) niet als onrechtmatig aangemerkt. Door wie en met welke argumenten de zaak is aangespannen is mij nog niet duidelijk geworden*.
Het gevolg is dat de deelstaat zich gesterkt ziet en deze methode voor onbepaalde tijd verlengd is.
Op de website van Motorradonline.de kun je meer hierover lezen.
Samenspanning of toch legaal?
Ja, ik gebruik nu bewust de benaming samenspannng voor de deelnemers oftewel organisatoren van deze 'projecten'.
Als je met een kritisch oog naar de methodes kijkt die men hanteert om hun doel te bereiken (het doel is om motorrijders niet meer toe te laten op bepaalde wegen of in bepaalde gebieden) dan kun je daar met recht vraagtekens bij stellen.
Zo kun je de vraag stellen hoe het mogelijk is dat een verordening, die op de juridische ladder lagere wetgeving is dan een officiële wet en zeker lager dan internationale wetgeving is, kan leiden tot een dergelijk verbod?
Evenzo kun je grote vraagtekens plaatsen bij de rekenmodellen die men hanteert om aan te tonen dat de motorrijders voor zoveel lawaaioverlast zorgen. Dan hebben hebben we het nog niet eens gehad over de meetmethoden die men hanteert voor het meten van het omgevingslawaai of het geluid dat motoren voortbrengen. Daar worden consequent meetwaarden gehanteerd die uiterst discutabel zijn en die op geen enkele wijze op wetenschappelijke onderbouwing berusten. Als de informatie maar in het nadeel van motorrijders past, dan wordt die gebruikt.....
Gezamenlijk, vaag en de lange termijn
De kracht van de organisatoren van deze 'projecten' schuilt mijns inziens in een aantal elementen die zij goed toepassen.
Zoals het Pilotprojekt Holzminden 2024 heel goed inzichtelijk maakt, werken meerdere partijen samen om hun doel te bereiken. Deze samenwerking door bijvoorbeeld de lokale bevolking, de lokale politieke partijen, de lokale bestuurders, de belangengroepen, de belangenvertegenwoordigers, de actiegroepen, de lokale politie, de lokale lagere overheden en ga zo maar door, zorgt voor veel invloed en aandacht. Het is de bekende olievlek die zich uitbreidt en die niet meer afgeremd wordt door een kritische blik of het gezonde verstand.
De argumenten die men hanteert, de (onbetrouwbare) meetwaardes en de (des) informatie hebben enkel het doel om 'hun doel' te bereiken. De partij of groep die het meest luid of het vaakst schreeuwt heeft immers gelijk.....
En ze weten een ding heel goed. Als je als individuele motorrijder hiertegen in bezwaar of beroep wilt gaan, dan verlies je het gevecht. Je hebt immers niet de plaatselijke (lokale) macht, je hebt geen financiële middelen en je hebt geen juridische ondersteuning. En mocht je het al tot op nationaal niveau kunnen brengen dan duurt een behandeling van zo'n zaak heel lang. Om nog maar te zwijgen van het inzetten op Internationaal (Europees recht). Tegen de tijd dat zaken dan in behandeling worden genomen, heeft men alweer andere 'projecten' opgestart.
Wat is de oplossing?
Motorrijders hebben op dit moment het nakijken in deze zaken.
Wil je echt tegen deze ontwikkelingen opboksen, dan moet je net als de organisatoren van deze projecten, in gezamenlijkheid optrekken. Je moet ook belangenvertegenwoordigers krijgen, mensen die lobbyen voor het goede doel en zorgen voor financiële middelen om rechtszaken te kunnen voeren.
De meest eenvoudige en goedkope oplossing is echter aanpassen!
Als wij, als motorrijders, ons rijgedrag aanpassen dan is er veel minder weerstand bij de lokale bevolking.
Ja dat vraagt om een mentaliteitsverandering. Het bewust worden dat we zo niet door kunnen gaan.
We kennen de voorbeelden maar al te goed.
Het verwijderen van de dB-killer, het wedstrijdelement op de weg, het leuke bochtenwerk als je vrienden toekijken en ga zo maar door.
Zolang wij dit gedrag nog toelaten bieden wij gratis en goede munitie (argumenten) aan de mensen die de wegen voor ons willen afsluiten!
Reacties
Een reactie posten