Motor Routes | Een nieuwe Route testen en genieten

 Een nieuwe Route testen 

en genieten

Een nieuwe Route

Wat doe je als je een bestaande route wilt rijden, maar je hiervoor niet voldoende tijd hebt? Dan maak je toch gewoon een nieuwe route.

Dat was mijn insteek toen ik enkele dagen geleden de Bochten Route van Aywaille in m'n Zumo wilde laden. Die route had ik al lang niet meer gereden, puur vanwege het gegeven dat het rijden hiervan zoveel tijd vergt.

Toch wilde ik op z'n minst een deel van de route rijden en nadat ik wat op de kaart had uitgestippeld, ontstond het idee om hier snel een nieuwe route van te maken.

Ik had immers al een goede basis en met wat fantasie (creativiteit) ontstond de nieuwe, kortere route.

Gisteren, woensdag 27 september 2023, ben ik weer wat vroeger opgestaan en was ik om 09.10 uur start klaar. Via de A2 ben ik richting Luik (B) gereden en heb ik de E25 naar het startpunt in Aywaille genomen. Bij Sprimont heb ik de snelweg verlaten en ben ik binnendoor naar Aywaille gereden.

En het was heerlijk weer, zo'n 14 graden Celsius en een licht bewolkte lucht. 

Omstreeks 10.20 uur was ik bij het startpunt in Aywaille en al snel kreeg ik zicht op een prachtig kasteel (Chateau de Montjardin) op een rots. Daar ben ik natuurlijk gestopt en heb ik - vanwege de unieke locatie -  meerdere foto's gemaakt.

Daarna ben ik over de mooie N633 via Stoumont en La Gleize naar het bekende plaatsje Coo gereden. Die N633 is een heel mooie weg, zeker als het niet te druk is. 

Vervolgens ben ik over de N68, een mooie bochtige weg met veel groen, via Trois-Ponts, Vielsalm en Salm-Château naar de grens met Luxemburg gereden. De kenners zullen deze weg wel herkennen want het is een van de bekendste wegen in dit deel van België.

Ongemerkt was ik de grens met Luxemburg gepasseerd want ik bemerkte het pas toen ik de straatnaam op m'n Navigatie zag én ik de brandstofprijs bij een tankstation zag. Bij het volgende tankstation ben ik gestopt en heb ik de tank volgegooid met 98+. Ik tank inmiddels geen andere brandstof meer omdat, naar mijn mening, de Bio-toevoeging niet goed is voor een benzinemotor.

Daarna was het gewoon even de hoofdweg (N7) volgen en goed uitkijken voor al die koopjestoeristen op de Boulevard. Bij Heinerscheid heb ik de hoofdweg verlaten en toen werd het echt mooi.

Zo kwam ik via Urspelt in het prachtige plaatsje Clervaux met de buitengewoon mooie vergezichten, kastelen en bochten.

Daarna ben ik over de meest prachtige stuurwegen in zuidelijke richting gereden. Wat heb ik genoten van die prachtige wegen met goed asfalt, heerlijke bochtencombinaties en mooie vergezichten!

Het was als een heerlijk voorgerecht waarbij je van een goed glas wijn of whisky kon genieten. Gewoon aangenaam en rustig op je laten inwerken.....

Het tweede deel van de route zou namelijk heel anders worden.

Voordat ik de grens met België bereikte, heb ik nog een lunchpauze ingelast. Daarvoor ben ik bij een kapel langs de weg gestopt en heb ik daar ook nog wat foto's gemaakt. 

Bij Martelange ben ik vervolgens weer de grens met België gepasseerd. Voor de grens hoeven ze geen borden of aanwijzingen te plaatsen want dat merk je meteen aan de kwaliteit van de wegen en zie je dat aan de bebouwing in België.

Kort na het passeren van de grens zag ik een bijzondere brug die deels - voor het verkeer - gesloten was. Daar heb ik de foto in de kop van dit bericht gemaakt.

Het volgende, zeg maar tweede deel, van deze route verliep geheel in België en heeft dat een heel ander karakter. In dit deel van de route heb ik namelijk veel landwegen, boswegen en kleine dorpjes (gehuchten) opgenomen. De route verloopt dan ook wat grilliger en voelt dan ook ruwer.

De wegen zijn veelal smal en zijn van minder goede kwaliteit. Daarvoor krijg je echter heel veel bochtenwerk, haarspeldbochtjes, hoogteverschillen en vreemde situatiesop de koop toe. Het is dan ook echt zo'n route voor een adventure-rijder.

Ik heb dus ook lekker moeten werken; technisch rijden, goed opletten en daarnaast heb ik ook goed moeten navigeren. De wegen verlopen soms zo vreemd dat de navigatie alleen de route aangaf en ik zelf snel moest inschatten welke weg ik moest rijden. Natuurlijk kon ik de route ook op m'n gemak rijden, maar dat zat er gewoon niet in. Toen ik eenmaal in de flow zat..... je snapt het wel. En zo heb ik weer een nieuw deel van dit stukje België ontdekt.

Bij het plaatsje Beffe (ja het heet echt zo) gebeurde nog iets opmerkelijks. Daar is kennelijk een aanvliegroute voor de Belgische luchtmacht en daar zag ik dan ook de F16's in pairs (tweetallen) laag overvliegen. En zo laag dat je bijna over boomtophoogte kunt spreken. Dat is natuurlijk wat kras gesteld, maar ze vliegen daar écht laag voor Nederlandse begrippen. Ik kon de piloten in hun cockpit herkennen en dat was wel spectaculair om te zien!

Het laatste stukje van de route had ik overgenomen van de oorspronkelijke route en was mij nog bekend. Dat deel was dan ook 'gewoon uitrijden' en wat foto's maken. 

Tijdens het rijden van dit laatste deel van de route dacht ik nog hoe ik dit zou kunnen omschrijven. Ik kwam op de vergelijking met een hoofdgerecht zoals kreeft of iets dergelijks. Je moet er moeite voor doen, maar het is ook weer heerlijk en bijzonder. Je vindt het lekker of helemaal niet.....

Omstreeks 16.00 uur had ik het eindpunt van de route - in Aywaille - bereikt heb ik vervolgens de snelste route naar huis genomen. Omstreeks 17.05 uur was ik thuis en kon m'n KTM weer in de schuur uitrusten. Ik had vandaag toch alweer zo'n 432 km gereden.

Voor mij was het douchen, eten en m'n informatie bijwerken. 

Na een nachtje slapen heb vandaag ik het besluit genomen om de nieuwe route toch verder uit te werken en later te publiceren. De route zal niet voor iederen geschikt zijn, maar een adventure-rijder zal deze route zeker weten te waarderen.

Ik heb er in ieder geval van genoten!