Motor Routes | Een dagritje door 4 landen

 Een ritje door 4 landen

De BeLuDu route 

Het is alweer langere tijd geleden dat ik de BeLuDu route heb gemaakt en deze ook zelf ben gereden. Hoog tijd om ook deze route weer eens in mijn Garmin Zumo (model 1) te laden en op pad te gaan.

Toen ik woensdagavond het lijstje met de routes in België doornam, zag ik dat de BeLuDu route, vanaf de eerste publicatie, nooit een update heeft gekregen. Dat kan dan verschillende oorzaken hebben. De route is niet populair en wordt weinig of zelfs helemaal niet gebruikt of - in het beste geval - is de route is nog steeds foutloos te gebruiken. Alleen door de route zelf te rijden zou ik antwoord op deze vraag krijgen.

Toen ik gisteren ochtend omstreeks 09.15 uur van huis vertrok was het killig, zo'n 17 graden en zwaar bewolkt. Ik besloot dan ook om een midlayer en de standaard handschoenen van Halvarssons te dragen. En dat was geen slechte keuze, want naarmate ik dichter bij de Belgische Ardennen kwam, hoe lager de temperatuur werd. En zoals gebruikelijk in soortgelijke omstandigheden, nam ook de grondmist in de Ardennen toe. Maar dat levert dan ook weer prachtige (soms mysterieuze) plaatjes op.

Zoals gebruikelijk ben ik via Battice naar het startpunt bij Tiège gereden. Op deze wijze vermeed ik de drukke stad Liege en kon ik al veel eerder van de prachtige vergezichten tussen Berneau en Battice genieten.

Gelukkig was het niet druk in Spa en ben ik daar, lekker rond kijkend, doorheen gereden. Het is altijd een voordeel als je op een door-de-weekse dag kunt rijden. Ik vermijd het dan ook om tijdens weekenden of feestdagen te rijden.

En vanuit Spa ging het, via een mooie bosweg, bergopwaarts naar een hoogte van 572 meter. Op het hoogste punt heb ik bovenstaande foto gemaakt.

Hierna volgde het eerste deel van de route dat ik als redelijk toeristisch beschouw. Zo reed ik over de mooie brede wegen door La Gleize, Coo, Trois Ponts naar Vielsalm. Dat zijn de bekende en dus ook drukkere plaatsen, maar zijn de wegen daar erg fijn te rijden. Zeker als het rustiger is kun je daar lekker snelheid maken op die mooie stuurwegen.

Toen ik net na Deiffelt de grens met Luxemburg was gepasseerd heb ik natuurlijk eerst even getankt. Tsja, voor zo'n 30 eurocent prijsverschil (per liter) wil ik echt wel even stoppen.

Nu volgde eigenlijk het tweede deel van deze route; de prachtige omgeving in Luxemburg verkennen. Het blijft altijd genieten om over die kleinere, maar goede landwegen in Luxemburg te rijden. Je kunt heerlijk doorrijden, lekker sturen en ook nog eens genieten van die prachtige vergezichten.

Bij Clervaux, ook een bekend en toeristisch plaatsje kon ik nog genieten van de prachtige, hooggelegen bouwwerken. Via de leuke bochtencombinaties verliet ik het pittoreske plaatsje en kon ik genieten van de mooie snelle bochten.

Na de oversteek over het riviertje de Our, dat tevens de natuurlijk grens is, reed ik Dasburg in, een pittoresk plaatsje in Duitsland. Nu volgde het routedeel dat door het Zuidelijke deel van de Eifel gaat. De wegen zijn daar van goede kwaliteit, maar het zijn vooral land- en boswegen (-weggetjes).

Via prachtige en bochtenrijke wegen met super mooie vergezichten reed ik noordwaarts tot ik weer de Our passeerde. Ik had misschien zo'n kwartiertje in Duitsland gereden en was nu weer in Luxemburg!

Via een lus van Kalborn naar Heinerscheid en Lieler kwam ik niet veel later weer bij de Our uit. Daar was het drielandenpunt waar Luxemburg, Duitsland en België aan elkaar grenzen. De route voerde mij vervolgens noordwaarts, langs de grenzen naar Burg Reuland. Dit is overigens een bijzonder mooie weg.

In Burg Reuland wilde ik de route langs de bekende burcht volgen, maar werd de smalle weg halverwege geblokkeerd door wegwerkzaamheden. Men was kennelijk even vergeten om dat met borden aan te geven. Dat betekende dat ik achterwaarts (want keren was niet mogelijk) en bergafwaarts moest. Nou, dat is ook weer een nieuwe ervaring geworden. Het lijkt moeilijker dan het is, gewoon goed in de spiegels kijken en de motor rechtop houden tot je kunt keren.....

Daarna werd de route moeilijker, de wegen én de bochtjes werden krapper. Meer hoogteverschillen en ook wisselende kwaliteit van de wegen.

In totaal ben ik zo'n 6 maal een landsgrens gepasseerd.

Na het mooie Lac de Robertville (een mooi meer) volgde de mooie en bochtige weg door het Nationaalpark de Hoge Venen. Het blijft echt wel een mooi gebied om door te rijden.

Daarna was ik ook al weer snel bij het eindpunt van deze mooie en bijzondere route. Ik ben vervolgens weer via Battice naar huis gereden.

Toen ik de motor omstreeks 16.00 uur weer op z'n eigen plekje stalde gaf de tripmeter aan dat ik toch weer zo'n 356 km had afgelegd. 

Uiteindelijk heb ik tijdens het rijden van deze route maar één klein technisch foutje in de route (download) ontdekt. Dat zal ik binnenkort verbeteren. Verder zal ik niets veranderen want het is gewoon een bijzonder mooie route. 

En voor de liefhebbers heb ik nog enkele foto's. 

Als je niet alleen naar de weg kijkt, dan zie je zo nu en dan heel bijzondere gebouwen of wat voor een woning door moet gaan.....